Hamilelik Dönemi Çocuğun Kişilik Gelişimini De Etkiliyor

Cinsel Sağlık Enstitüsü Derneği (CİSED) Adana Şube Başkanı Uz.Dr. Taner Canatar, ‘’Anne karnında başlayan hissediş ve deneyimler zamanla çocuğun kendisiyle ilgili algılarını, beklentilerini ve davranışlarını belirlemeye başlar. Yani çocuğun kendilik algısı anne karnında başlıyor’’ dedi.

Uzm. Dr. Canatar, anne karnındaki bebeğin farklı bir seviyede olsa da, görüp duyumsayabilen, deneyimleyebilen, ilkel seviyede rahim içinde öğrenebilen ve hissedebilen bir varlık olduğuna dikkat çekti.

Doğmamış bebeğin duygusal gelişimi, ebeveyn olmanın özellikle de anneliğin anlamını ve önemini derinleştirip zenginleştirdiğini vurgulayan Uzm. Dr. Canatar, "Doğum öncesi psikolojisi" (prenatal psikoloji) adı verilen heyecan verici bir disiplinin yükselişi sayesinde, anne karnındaki bebeğin duyguları dikkate alınmaya başlandı. Şimdi artık, gebeliğin altıncı ayı ya da daha erken bir dönemde, anne karnındaki bebeğin, bilinçli olmayan ama tepkili ve aktif bir duygusal yaşama sahip olduğu bilinmektedir’’ dedi.

Uzm. Dr. Canatar, ‘’Bir çocuğun kendini nasıl gördüğü ve bunun sonucunda da, mutlu ya da mutsuz, saldırgan ya da aşırı uysal, kendine güvenli ya da güvensiz veya endişeli davranması kısmi olarak, ana rahminde kendisi hakkında aldığı mesajlarla ilgili olabiliyor’’ diye konuştu.

Annenin düşüncelerinin, sevgisinin, reddedişinin veya ikilemlerinin bebeğinin duygusal yaşamının şekillenmesinde önemli bir yer tuttuğuna değinen Dr. Canatar, şunları kaydetti:

"Bebekte gelişen güven ya da güvensizlik onun iç dünyasına yerleşir ve bu dönemde sahip olduğu duygular gelecekteki karakterine yansır. 'Bebektir anlamaz!' demeyin. Bu nedenle, anne adayının psikolojisi ve ruhsal durumunun normal ve normalin üstüne seyir etmesi, hem onun rahat bir hamilelik geçirmesini hem de doğum sonrası bebeğinin ruhsal durumunu olumlu derecede etkilemektedir."

Çocuğu şekillendirici mesajların asıl kaynağının anne olduğunu, bu nedenle hamile kadının yaşadığı her endişe ya da huzursuzluk çocuğa yansımasa da derin ve yerleşmiş duygu kalıplarının çocuğu etkilediğini vurgulayan Canatar, şöyle devam etti:

‘’Annelik hakkında duyulan derin bir huzursuzluk ya da ikilem, yani bebeğin istenmemesi veya cinsiyetinden duyulan rahatsızlık, doğmamış bir bebeğin kişilik gelişimi üzerinde derin bir yara bırakabilir. Diğer yandan hayatı güzelleştiren mutlu, coşku ve pozitif beklentiler, bebeğin duygusal gelişimine pozitif katkıda bulunur.’’

ARAŞTIRMA ÖRNEĞİ

Uzm. Dr. Canatar, Almanya'da yapılan bir araştırmadan örnek de vererek, şöyle konuştu:

‘’ Almanya’da hamilelik ve doğum sırasında 2000 kadın izlenerek, anne tutumunun bebek üzerinde müthiş etkileri olduğu görülmüş. Aynı ekonomik sınıftan, aynı eğitim düzeyine sahip deneklerin hepsi aynı şekilde doğum takiplerini yaptırmışlar. Onları ayıran tek faktör, bebeklerine karşı tutumları olmuş. Sonuç olarak, bir aile kurmayı hevesle bekleyen ve hamileliklerini huzurlu bir şekilde geçiren anneler, bebeklerini benimsemeyen annelere göre doğumda ve sonrasında fiziksel ve duygusal olarak çok daha sağlıklı olmuşlar. Tabi bu durum çocuklarının daha huzurlu ve mutlu olmalarına da yol açmış."

DOĞUM ÖNCESİ PSİKOLOJİSİNE DİKKAT!

Anne adaylarının kaygılarını paylaşmalarının ve çözüm aramalarının önemine değinen CİSED Adana Şube Başkanı Uz.Dr. Taner Canatar, şöyle devam etti:

"Fiziksel olarak yaşanılan rahatsızlıklar ve problemler anneyi hamilelikten soğutmamalı, doğacak bebeğin mutluluğu ve bu problemlerin kısa süre sonra biteceği düşünülmelidir. Bebeğe iyi bir anne olup olamama kaygısı, iyi bir gelecek verememe korkusu, sağlıklı bir doğum gerçekleştirememe endişesi annenin aklını sürekli meşgul edebilir. Oysa bu düşünceleri uykularını kaçıracak kadar büyütmek yersizdir. Çünkü doğum sonrasında bebeğini kucağına alan annenin düşünceleri tamamen değişecek, ona dokunmanın verdiği heyecanla bu endişeler silinecektir.’’

ERKEĞİN HAMİLE EŞİNE DESTEĞİ ŞART!

Hamilelik boyunca annenin, bebeğin dış dünyaya açılan penceresi olduğuna dikkat çeken Uz.Dr. Taner Canatar, açıklamasını şöyle sürdürdü:

"Anneyi etkileyen her şey, bebeği de etkiler. Ayrıca, anne adayının eşi ve ailesi ile olan ilişkisi, bu dönemin sağlıklı bir şekilde geçirilmesinde önemli bir yer tutar. Dolayısıyla anne adayı, korkularını, kaygılarını ve mevcut sorunlarını özellikle eşi ile paylaşmalıdır. Anne ve baba, ebeveyn olma sorumluluklarını birlikte üstlenmelidir. Bir annenin, eşi tarafından yaratılan mutsuzluğu ve endişelerinin derinliği, karnındaki bebeği etkileyen önemli faktörlerden biridir. Bu yüzden, doğmamış bir çocuğa, hamile eşine kötü davranan ya da ihmal eden bir baba kadar zarar veren çok az şey vardır. Bu nedenle babanın rolü de, anne için ve dolayısıyla bebek için oldukça önemlidir.’’