Hasır Hayal Oldu

Sarıgöl ilçesine bağlı Emcelli köyünde 20 yıl önce gözde meslek olan hasırcılık, ham maddesinin bulunmamsı ve ilerleyen teknolojiye teslim olarak hasırcılık mesleğini yok etti. Evlerin devamlı kullandığı bir dokuma türü olan hasır, evlerde kilim ve halı gibi uzun yıllar sağlıklı bir şekilde kullanıldığını anlatan Şefik Doğanakça(46)’’Köyümüzde her evde hasır dokunurdu. Dokunan hasırları annelerimiz, babalarımız pazarlara götürerek satarlardı. Yeni evlenecek olanlarda üç, beş adet evlerine alırlardı.20 yıl önce hasır yapımında kullanılan saz maddesi sıkıntısı olmaya başladı. O yıllarda da naylon yapımı fabrikasyon dokumalarda yaygın olunca, tüm köyümüzdeki hasır dokuma tezgahları çalışmalarını durdurdu" dedi. Hasırcılık sanatının son yıllarında, annesi tarafından dokunan üç hasırları gözü gibi koruduğunu anlatan Şefik Doğanakça(46) ‘’Hasırcılık mesleğinin yok olduğu 20 yıl önce annem, kendi elleriyle dokuduğu üç hasırı pazara çıkarmadı ve ’Oğlum, bu üç hasır senin düğün hediyen. Evlendiğinde evinde kullan’ dedi. 20 yıldır, annemin armağanı olan üç hasırı evimde saklıyorum. Şimdiki gençler bilmiyorlar, merak ediyorlar. Kullanımı sağlıklı olduğundan bilenler hasırları satmamı istiyorlar. Ben anne hatırasını koruyabildiğim kadar koruyacağım’’ dedi.