Hasta Haklarını Koruma Derneği Başkanı Hüsamettin Özdem:

Malatya Hasta Haklarını Koruma Derneği Başkanı Hüsamettin Özdem, “14 Mart da hekimliğin zor bir meslek olduğu değil, özverili bir yaşam biçimi olduğu vurgulanmalıdır” dedi.

Gazeteciler Cemiyeti’nde 14 Mart Tıp Bayramı nedeniyle, dernek yöneticileri Dursun Sayın, Vehbi Temizer ve Mehmet Fındık ile birlikte basın açıklaması yapan Hasta Haklarını Koruma Derneği Başkanı Hüsamettin Özdem, “Ülkemizde ve bütün dünyada insan sağlığı her zaman öncelikli olarak, ele alınması gereken konular arasında yer almıştı. Devletler vatandaşlarının güvenliğini eğitim ve sağlığını yasa ve yönetmenliklerle güvence altına almak, bunları takip etmek mecburiyetindedir. Sağlıktaki dönüşümü gerçekleşmesinde sivil toplum örgütlerinin de önemli yeri vardır. Kurumların yükünü hafifletip destek olmakla birlikte hastaların hak ihlallerinde de onların yanında olmak aydınlatmak gibi görevlerde üslenmiştir"dedi.

Bu gün hasta haklarındaki gelişmelerin, elde edilen kazanımların hekimleri, diğer sağlık çalışanları zora sokmak yerine daha kaliteli hizmeti getirdiğini, hekim - hasta ilişkisini daha verimli hale soktuğunu, belirten Özdem, diyaloğun en üst düzeyde tutuldukça ekonomik zorlukların ve iş yoğunluğunun getirdiği sıkıntıların azalacağını ve unutulacağını söyledi.

Özdem, "Yıl içinde kutlanan bir çok gün vardır. Ama tıp bayramın ayrı bir önemi olması gerekmektedir. Gün vardır hüzün doludur, gün vardır milli duygularını kabartır. Gün vardır insandan bir parça alıp götürür, gün vardır, şenliklerle dopdolu olur, gün vardır ki tıp bayramı gibi acıları dindiren, yaşama sevinci bahşeden, başarmanın konuşulduğu, mesleki bilgilerin tartışıldığı gündür. Geçmişi düşünüyorum. Hekimlerimizin bulunduğu bir ortamda değişik hastalıklardan, hastalardan söz edilirdi, her mekanda bu sohbetler uzadıkça uzardı, çevredeki kişiler pür dikkat kesilir, yanlardan sohbete katılmak için sesler yükselir. İşte orada sözü dinlenen, güvenilir, saygınlığı dorukta doktor amcanın yeri bir başkaydı. Kimse onun nereli olduğunu sormaz, sorma ihtiyacını da duymazdı. Çünkü o kendilerinden biriydi. O kalpler, kapılar, haneler açmış güven abidesiydi. Şimdi acaba böyle mi? Yanlışlık nerede, sorun ne?” diye sordu.