Hırçın kelimesinin Ermenice kökenli olduğu düşünülse de kökeni tam olarak belli değildir. Bazı kaynaklarda Kürtçe kökenli olduğu da geçmektedir. Öfkelenmek anlamına gelen "xırdçil" kelimesinden türemiştir. Eski zamanlarda "ısırma, diş geçirme ve çatal saplama" gibi çeşitli anlamlarda kullanılmıştır. Kelimenin yazılı olarak kullanıldığı ilk eser Lugat-ı Osmani olarak bilinmektedir.
Günlük yaşamın her anında yaşanılabilecek bir duyguyu ile beraber davranışı temsil ettiği için hırçın kelimesi dilimizde sıkça kullanılan kelimelerden bir tanesidir. Ermenice kökenli olan hırçın kelimesi, yaşanılan duyguyu ve davranışı ifade edebilmek için kullanılmıştır.
Türk Dil Kurumuna göre hırçın kelimesi "belirli bir sebebi olmadan sinirlenip huysuzluk eden kimse, tiz ve öfkeli ses" anlamlarına gelmektedir.
Hırçın kelimesinin eş anlamlısı olan sözcük listesini şu şekilde verebiliriz:
Hırçının eş anlamlısı ile kullanılan cümlelere örnek verecek olursak: