"İnşaatta çalışırken, hiç utanmadım, hiç arlanmadım çünkü o benim mesleğimdi. Onunla ekmeğimin parasını, evimin iaşesini kazanıyordum. Soğuk demirciydim, hep yazıyorlar ya ameleydi; evet inşaat deyince hepsi giriyor işin içine… Ciğerci Ahmede Zemmenin oğluyam. 9 yaşına kadar babamın yanında ciğercilik yaptım, 9 yaşından sonra Nenem Zemme elimden tuttu;
"Sanat altın bileziktir" dedi. Beni uzaktan akrabamız olan, askerden yeni gelmiş Mehmet İyigün'ün yanına götürdü. Gidiş o gidiş oldu, Şanlıurfa'nın hükümet binasını yaptık müteahhitide Rahmetli Cemil Dilan'dı. Sonra gün geldi gün geçti, şöhret oldum ve Diyarbakır'da rahmetlinin Dilan sineması vardı, orada sahneye çıktım. Bakar mısınız, yıllar önce rahmetlinin inşaatında çalış, üzerinden 15-16 sene geçsin, sen git rahmetlinin sinemasında sahneye çık! Hayde gelde YARADANA inanma… Buna da Hamdolsun, ŞÜKÜRLER olsun… Not: Kimse ben şöyleyim ben böyleyim DEMESİN sakın ha!"