Her akıllı kadının varmak istediği noktada Sertab Erener. İşinde başarıya ermiş, yaşamının hamurunu kendi şekillendirmiş, ‘ben' dediği varlığa, çıkıp tepeden bakabilmiş… Elbet seyahati henüz bitmemiş... Kendi içine yolculuğa çıkan her insanın dediği gibi; "Bu ölene kadar süren bir değişim. Gelişim bitti, tamam ben oldum demiyorsun, diyemiyorsun hiç" diye özetliyor içinde bulunduğu hali.
Sertab, bu yolculukla değişmiş. Özgürleşmiş. Ne kendine, ne de çevresine bağımlı. "Sesimi bile alsanız elimden, dünya başıma yıkılmaz" diyor. Varlığını yaptığı işle, aşık olduğu adamla, yaşadığı alanla anlamlandırmıyor ve sınırlamıyor. "İçimdeki memeliyi susturdum" diyor, çocuk yapmak istemiyor. İşini elinden alsanız dahi varlığını sorgulamıyor. Yaşamak için ölüm makinesine dönüşen insanlığın alışıldık rutinlerine karşı çıkıyor, hayvan öldürüp yemeyi reddediyor, vegan besleniyor.