Işid Zulmünden Kaçan Kobanililer Bursa’ya Sığındı

Suriye’deki iç savaşta Kobani’ye bombalı araçlarla üç ayrı koldan saldırı başlatan IŞİD, YPG güçleri ile çatışırken, Suriye İnsan Hakları Gözlemevi’ne göre “örgütün Suriye’deki en büyük ikinci katliamı” olarak nitelendiren Kobani saldısından canlarını zor kurtaran 120 Kobani’li Bursa’nın İnegöl ilçesineİnegöl’de mevsimlik işçi olarak çalışarak hayatlarını idame ettirmeye çalışan Kobanililer, ahır olarak kullanılan alanda kurdukları çadırda yaşam mücadelesi veriyor.Akhisar Mahallesi Karadere kenarında kurdukları çadırlarda yaşayan Kobani halkı, IŞİD katliamını anlattı. Kobani’den gelen 120 kişilik ekibinin lideri 70 yaşındaki Osman Sumayn, “Biz Kobani’den geldik. Bizi IŞİD bulunduğumuz yerden çıkardı. Kimimiz öldü, kimimiz kaçtı. Biz de Türkiye’ye geldik. Yaklaşık üç aydır Türkiye’deyiz. Biz muhaciriz. Bir gün çalışıyoruz, iki gün çalışmıyoruz. Kendi kendimizi idare ediyoruz” dedi.KOBANİ TAMAMEN YIKILMIŞTIOsman Sumayn, “Kobani, televizyonlarda görüldüğü gibi tamamen yıkılmış harabeye dönmüş, hiçbir şey kalmamış. Kobani’de IŞİD vardı. Oradaki evlerimizi, işyerlerimizi, işlerimizi bırakıp Türkiye’ye geldik” IŞİD alıp kesiyordu, öldürüyordu, yatarken kesiyorlardı, yatarken öldürüyorlardı. Elimizdeki her şeyi aldılar koyunlarımızı, ineklerimizi, paralarımız arabalarımız hepsini aldılar. Biz bunların hepsini gördük. Çocuklarımız, kızlarımız halen orada, onları da kesiyorlar. 10-15 gün önce 500 kişi kestiler. Bizde Kobani’den kaçarak buraya geldik. Orada kimi öldü, kimi buraya gelerek kendisini kurtardı. Biz İnegöl’e iş için geldik. Kimi zaman 4 gün çalışıyor, 10 gün çalışamıyoruz. Ekmek parası kazanarak kimseye muhtaç olmamaya çalışıyoruz. Hiç kimse bize bir şey vermemiştir. Kendi imkanlarımızla çalışarak geçimimizi sağlıyoruz” diye konuştu.120 KİŞİ İNEGÖL’E GELDİKİnegöl’e 8 gün önce geldiklerini anlatan Sumayn, "Tarlalarda çalışıyoruz. 14 saat çalışıp, 40 lira alıyoruz. Dört gündür sadece 4 kişi iş bulup çalıştı. Çocuklarla birlikte 120 kişi geldik. Burada yaşamak için çalışıyoruz. Kazandığımız parayla kap kacak, yemek alıyoruz. Böyle geçinmeye çalışıyoruz. Bulunduğumuz yerde yaşamak zor. Çadır kurarak, perde asarak yaşamaya çalışıyoruz. Burada korkmuyoruz. Kobani’de bizleri kesiyorlardı. Neden buradan korkalım, insan bir kez ölür. Burası Kobani’den daha rahat. Biz burada kimsenin zararını görmedik. Burada mutluyuz. Kendi yerlerimizi terk edip biz muhacir olmuşuz. Kimseden yardım bekleyemeyiz, ama insanların kendi vicdanına kalmış. Bizlere yardım ederlerse "Allah razı olsun" deriz. Biz hiç kimseye muhtaç olmadan kendi paramızı kazanarak geçinmeye çalışıyoruz. Varsa yiyoruz yoksa Allah büyüktür” diye konuştu.