İşverenler, işgücü maliyetinden şikayetçi
ANKARA (İHA) - Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu, Türkiye'de işgücü maliyetinin çok yüksek olduğunu, buna karşılık ücrete göre verimliliğin düşük olduğu bildirdi.
Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu (TİSK) 2005 Yılı Çalışma İstatistikleri ve İşgücü Maliyeti Araştırması'nın sonuçlarına göre, 2005 yılında çalışılan saat başına işgücü maliyeti nominal olarak yüzde 10.74, işçi başına yıllık ortalama işgücü maliyeti ise ortalama yüzde 9.51 oranında artış gösterdi. 2005 yılında çalışılan saat başına ortalama işgücü maliyetinde yüzde 2.37, işçi başına yıllık ortalama işgücü maliyetinde yüzde 1.23 oranında reel artış meydana geldi. 2005'te çalışılan saat başına brüt giydirilmiş ücret yüzde 1.16, çalışılan saat başına net giydirilmiş ücret 1.73 oranlarında reel artış kaydetti. Öte yandan, 2005 yılında mevsimlik çalışmalardan etkilenen inşaat ve şeker işkolları hariç olmak üzere toplu iş sözleşmesi uygulayan işyerlerindeki istihdamın genel değişim eğilimine bakıldığında 2005 Aralık ayında, Ocak ayına göre istihdamda yüzde 3 oranında artış tespit edildi.
"VERİMLİLİK, ÜCRETE GÖRE DÜŞÜK"
TİSK'in hazırladığı rapora göre 2005 yılında Türk Ekonomisinin uluslararası rekabet gücü zayıfladı. Uluslararası Yönetim Geliştirme Enstitüsü'nün 2006 Dünya rekabet Gücü Sıralamasında Türkiye 2005 yılında 60 ülke içinde 2004 yılına göre üç sıra gerileyerek 51. sıraya indi. Türkiye 2000 yılında 44. sırada, yedi basamak yukarıda yer alıyordu. Rekabet gücündeki bu gerilemede, ücret-verimlilik dengesinin kurulamamasının da payı bulunuyor. Uluslararası Yönetim Geliştirme Enstitüsü tarafından yayınlanan 2006 Dünya Rekabet Gücü Yıllığı verilerine göre dolar bazında birim işgücü maliyeti artışında Türkiye 60 ülke arasında ilk 5 ülke içinde yer aldı.
İç ve dış piyasalarda rekabet edilen yabancı ülke ekonomilerinin çoğunda birim işgücü maliyeti ya azalmış ya da çok küçük artışlar meydana geldi. OECD verilerine göre 1996-2005 döneminde dolar cinsinden birim işgücü maliyetinin en fazla arttığı ülkelerden biri Türkiye. Söz konusu dönemde Türkiye 30 OECD ülkesi içinde yüzde 44.6'lık artışla üçüncü sıraya aldı. Öte yandan, OECD verilerine göre 2005 yılı itibariyle Türkiye kişi başına gelir ve işgücü verimliliği açısından OECD ülkeleri arasında en düşük değerlerle en altta yer almasına karşın, yıllık brüt giydirilmiş ücrette Polonya, Çek Cumhuriyeti, Macaristan, Slovak Cumhuriyeti gibi AB ülkelerini ve Meksika'yı geride bıraktı.
En yüksek işgücü verimliliği seviyesine sahip olan İrlanda ve Türkiye arasında yaklaşık 3.8 kat verimlilik açığı olmasına karşılık, brüt ücretlerde iki ülke arasında yüzde 67'lik bir fark bulunuyor. İşgücü verimliliği Türkiye'ye göre yüzde 83 yüksek olan Macaristan'ın ücret düzeyi Türkiye kıyasıyla yüzde 26 daha düşük. TİSK'in raporunda ücret-verimlilik dengesinin kurulabilmesi için getirilen öneriler şöyle sıralandı:
"Üretimi, yatırımı, ihracatı ve istihdamı temel alan ve ulusal rekabet gücünü gözeten bir ücret politikasına geçilmeli. Ücret artışlarında çalışanın, işletmenin ve işkolunun verimliliği dikkate alınmalı ve ücret artışları verimlilik artışını aşmamalı. Ücret, çalışmayı ve nitelik geliştirmeyi ödüllendiren yapıya kavuşturulmalı. Üretime bağlı ücretin işgücü maliyeti içindeki payı büyütülmelidir. İşletmeler üzerindeki ağır vergi, prim, tazminat ve istihdamla ilgili diğer yükler hafifletilmeli ve rakip ekonomilerden düşük tutulmalıdır.Toplu iş sözleşmeleri ile öngörülen ücret artışları enflasyon hedefleriyle uyumlu olmalı, istihdamın korunup geliştirilmesi amaçlanmalı. İş Kanunu'nun ücrete ve çalışma süresine ilişkin esnekli imkanları artırılmalıdır."
