Bazı romanlarda, öykülerde ya da farklı türlerde anlatıcı kullanılabilir. Anlatıcı kullanımı birçok yazar tarafından tercih edilen bir yöntemdir. Anlatılmak istenen duruma, olaya ya da karakter derinliklerine göre kullanılan farklı anlatım teknikleri ile eser zenginleştirilir. Bu sayede de okurun kişilerle özdeşlik kurması sağlanır ve okur esere daha yakın hisseder. Bazı eserlerde anlatıcı direkt olarak kahraman olarak kullanılabilir.
Kahraman bakış açısı, gerçeklik hissinin güçlü bir biçimde verilmesi amacı ile kullanılır. Anlatıcı olayların daima içinde yer aldığı için hem başlangıç noktasını hem de yaşanan gelişmeleri çok daha ayrıntılı bir biçimde verebilir. Okur, ben dili ile anlatılan yazılarla çok daha çabuk özdeşleşir ve kahramana karşı empati oluşturabilir.
Edebiyatta kahraman bakış açısı, birinci tekil şahıs yani ben dili ile olay örgüsünün anlatılmasıdır. Bu bakış açısı ile anlatıcının bakış açıları çok sık karıştırılabilir. Ancak iki farklı yöntemdir ve çeşitli özellikleri ile birbirlerinden ayrılır. Kahraman bakış açısı örneklerine bakıldığında dikkat çekici olarak belirlenen durumların başında anlatıcının metnin içinde bulunması olacaktır.
Anlatıcı bu bakış açısında olaylara direkt olarak dahil olur. Ancak kahraman bakış açısının kullanıldığını anlamak için anlatıcının edebi metnin içinde nasıl ve ne kadar yer aldığına bakılmalıdır. Aksi takdirde anlatıcı ile karıştırılabilir. Metin içinde yer alan kahramanlardan biri anlatıcı olabilir ve bu daha çok otobiyografik metinlerde kullanılır. Bu noktada anlatıcı o metinde kendi başından geçenleri anlatıyor demektir.
Son derece önemli ve değerli bir yöntem olan kahraman bakış açısının hem birçok avantajı hem de çeşitli dezavantajları bulunur. Kahramanın bakış açısının özellikleri şu şekilde sıralanabilir:
Edebi metinleri zenginleştiren tekniklerden biri olan kahraman bakış açısının metne kattığı bazı özelikler bulunur. Kahraman bakış açısı edebi metinleri şu özellikleri ile zenginleştirir: