KALBİM KİMDE EMANETTİ? (BOJİDAR ÇİPOF)

Yalnızlıklar düşmüş sokaklarda Kalbimin ritmik atışları gibi adımlarla Gece içimi ateş gibi dağlarken Aklımda bir isyanla yürümekteyim? Korkuyorum bu sessizlik hücremde Ya yolu kaybettim ya da ben kayboldum! Etraf mı zifir, yoksa ruhum mu? Zira artık tamamen karanlıklardayım? İçimde bir yandan seni çiziyorum Siyaha boyanmış bir tuval gibi çıkıyor cismin? Sanki yaşanılmamış gibi hatıralarda da yoksun Bilen var mı, kalbim kimde emanetti? Hayaller kaybolurken duygusallığım da agresifleşti Şarkılara bile küstüm, dudaklarım da hissiz Sorular ve alınamayan cevaplarla dolu bu yaşamda Çok sesli yalnızlık bu olsa gerek? Peki, ilmek, ilmek işlediğim sevdam kimeydi? Gökyüzüne yazdığım mektupları gören var mı? Aynı gökyüzü altında değil miyiz seninle? Kime sormalıyım içimdeki çokça soruyu? Aşk sessiz, sevgi dilsiz de olsa yaşamak gerek Dibe vurmuş hüzünlerden sıyrılma vaktidir Ancak yanıtlayabilirseniz son bir sorum var Kalbim kimde emanetti bilen var mı? Bojid