Kanserden ölümler azalıyor

WASHINGTON (İHA) - Kalp hastalıklarından sonra kanser, Amerika'da ikinci büyük ölüm sebebi. Ancak kanserin tedavi yöntemlerinde son yıllarda kaydedilen gelişmeler, bu hastalığa yakalananların daha uzun yaşamasını sağlıyor.

Araştırmacılar Amerika'da her çeşit kanserden ölüm oranının son 30 yılın en düşük seviyesinde olduğunu söylüyor. En çok rastlanan 15 ayrı kanser türüne yakalanan kadın ve erkeklerle, bu hastalığa yakalanan çocukların ortalama ömür süresi oldukça artmış durumda. Ulusal Kanser Enstitüsü ile Hastalık Mücadele ve Korunma Merkezi kansere yakalanan ve kurtulanların sayılarını inceledi. İncelemeye şu anda kanser hastası olanlar da dahildi. 1971 ile 2001 yılları arasını kapsayan araştırma, kanser geçirmiş olanların sayısının, bundan 30 yıl öncesine kıyasla üç kat fazla olduğunu ortaya koydu. 1971 yılında Amerika'da üç milyon kanser geçirip yaşayan kişilerin sayısının 3 milyon kadar olduğu görülmüştü. Günümüzde ise sayı 10 milyon civarında.

Araştırmaya göre, kansere yakalanan yetişkinlerin 5 yıl sonra hayatta kalma oranı yüzde 64. Bundan 30 yıl önce ise 5 yıl yaşama ihtimali yüzde 50 olarak belirlenmişti. Kanser hastalarında, tedaviden 5 yıl sonra hayatta kalma oranını, 2010 yılına kadar yüzde 70'e çıkartmak hedefleniyor. En uzun yaşayanlar arasında, sırasıyla göğüs, prostat ve kolon kanserlerinden tedavi görenler geliyor. Kanser tehlikesi yaşlanmayla artıyor. Araştırma kanserden sonra yaşayanların çoğunluğunu 65 ve daha yüksek yaştakilerin oluşturduğunu da gösteriyor.

Araştırma tıbbi gelişmelerin kanserli çocukların ömrünün de uzadığını ortaya koyuyor. Kansere yakalanan çocukların, artık en az yüzde 80'i 5 yıl ve daha çok yaşıyor. Bunlardan yüzde 75'i ise, 10 yıl ya da daha uzun yaşıyor. 1970'li yıllarda kanserli çocuklar arasında tedaviden sonra 5 yıl yaşayanların oranı yüzde 50 idi. 1960'larda ise çocukların çoğu, kanseri yenemiyordu.

Araştırmacılar önümüzdeki yıllarda kanser tedavisinin daha da gelişeceğini söylüyor. Aslında araştırmacılar geleneksel kanseri önleme programlarının artık yeterli olmadığını belirtiyor ve kamu sağlığıyla ilgili programların kanserden kurtulan hastalarla ailelerinin destekler nitelikte olması gerektiğini belirtiyor.