Kendisiyle barışık çocuk yetiştirmek için iş size düşüyor: Peki ama nasıl?

Eskinin her şeyine özlem duyar olduk son zamanlarda. Eskiden çocuk olmakta çok daha güzel ve eğlenceliydi. Sokakta oynama kültürü vardı mesela.

Sokakta oynayan çocuklar paylaşmayı, mutlu olmayı, küçük şeylerden büyük dersler çıkarmayı, sosyal olmayı, öz güvenli olmayı, oyun oynarken yenmeyi veya yenilgiyi gibi birçok hayata dair şeyleri hayatın içinde bire bir yaşayarak öğreniyorlardı.

Şimdilerde ise çocuklar evlerde, eğitim merkezlerinde, ellerinde akıllı telefonlar, sürekli bir dayatılan eğitim adı altında kurallar silsilesi ile büyüyorlar. Sürekli bir yarışın içindeler. O yapıyor sen yapamıyorsun, o basket oynuyor sende oynamalısın, onun notları çok iyi senin kötü gibi kıyaslamalara çok fazla maruz kalıyor çocuklar.

Bu yüzden de içine kapanık, ruhsal dünyasında hem çekişmeler yaşayan kendisinden daha iyi olan birisini görmeye tahammül edemeyen kıskanç, kompleksli bireyler yetişmeye ve çoğalmaya başladılar.

Bu durumu ortadan kaldırmak ve çocuklarınızın kompleksiz olmasını sağlamak için şunlara dikkat etmenizde fayda var:

• Çocuğunuzu büyütürken ona yeteri kadar ilgi ve şefkati göstermelisiniz.

• Çocukluk çağına geldiğinde onu bir başkası ile asla kıyaslayıp onun başarı ve başarısızlıklarını eleştirmemelisiniz. Her durumda onu takdir etmeli ve ne olursa olsun onun yanında olduğunuzu söylemeli ve hissettirmelisiniz.

• Onu sadece kreşe göndermek, oyun ve eğitim merkezlerine götürerek paylaşımcı ve her şeyi bilen bir birey haline dönüştüremezsiniz. Çocuğunuz kapalı alanlardan ziyade doğal, yeşilin ve mavinin olduğu yerlere götürmelisiniz. Onun kendi kendine bir şeyleri keşfetmesine, oyun kurmasına, kendi kendine kalmasını ve paylaşımlar yapmasını sağlamalısınız.

Özgüven gelişimini desteklemek için neler yapılmalıdır?