Koah Hastalarında Fizyoterapi-rehabilitasyon Yöntemleri

Eskişehir Özel Fizyomer Terapia Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Merkezi Tıbbi Direktörü Dr. Türkan Tünerir, kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) hakkında bilgi vererek tedavi sürecinde gerçekleştirilen fizyoterapi, rehabilitasyon ve egzersiz eğitimini anlattı.KOAH hastalığı hakkında konuşan Tünerir, KOAH’lı hastalarda ortaya çıkan en önemli sorunlardan birinin solunum sıkıntısı ve aktivite kısıtlaması olduğunu söyledi. Tünerir, KOAH’lı hastalar için uygulanan fizyotreapi, rehabilitasyon ve egzersiz eğitimleri hakkında da bilgiler verdi. Tünerir, KOAH’lı hastaların yaşadığı solunum sıkıntısı ve aktivite kısıtlamalarının, fonksiyonel kayba ve yaşam kalitesinin bozulmasına yol açtığını söyledi. Tünerir, konuyla ilgili yaptığı açıklamada, “KOAH’lı hastalar solunum için harcanan enerjinin artmış olması problemini de paylaşırlar. Bu nedenle günlük yaşam aktivitelerine çok az bir enerji kalır. Giderek kısır döngü oluşturan bu sorunları gidermek ya da azaltmaya çalışmak için hastaya solunum kontrolünü öğretmek, gevşemeyi sağlayarak solunum işini azaltmak, ventilasyonun daha iyi dağılımını sağlamak ve toraksı hareketlendirmek amacıyla solunum egzersizler vermek, ayrıca sekresyonların atılmasına yardımcı olacak pozisyon ve teknikleri öğretmek, egzersiz programları vererek hastaların fiziksel kapasite ve kondisyonlarını arttırmak gerekir” diye konuştu.Hangi yöntemlerle uygulanıyor?KOAH hastalarında solunum sıkıntısını gidermek için başvurulan bazı Fizyoterapi-Rehabilitasyon yöntemleri olduğunu belirten Tünerir, şunları söyledi:“Hastaya, temel solunum teknikleri öğretilir. Büzük dudak solunumu, diyafragmatik solunum, maksimum inspiryumda tutma solunumu, lokal bazal ekspansiyon egzersizler verilir. Gevşeme pozisyonları verilerek gevşeme teknikleri öğretilir. Bronşiyal hijyen teknikleri öğretilir. Yeterli sıvı alımı ve nemlendirme hakkında bilgilendirilir. Solunum egzersizleri, aktif solunum döngüsü, öksürme tekniği öğretilir. Postural drenaj, manuel teknikler, mekanik yardımlar uygulanır. Zorlu ekspirasyon tekniği öğretilir. Otojenik drenaj, nazofaringeal aspirasyon yapılabilir. Solunum kontrolü ve mobilizasyon ve postur egzersizleri öğretilir. Egzersiz toleransı arttırılmaya çalışılır. Günlük yaşam aktivitelerinin fonksiyonel değerlendirilmesi yapılır. Hastalara egzersiz eğitimi verilir. Solunum kaslarının eğitimi yapılır. ‘Biofeedback’den yararlanılır. Oksijen tüketimini ve solunum işini azaltma yöntemleri öğretilir. Ayrıca hastanın çevre ve ev ortamı ayarlanır.”