BİZE ULAŞIN
Canlıları araştırma amacı ile geliştirilen bilim dallarından biri de biyokimya bilimidir. Hücredeki organik bileşenlerin, hayati önem taşıyan kimyasal tepkilerde en büyük role sahip asitlerin, hormonların ve vitaminlerin nicel ve yapısal çözümlemelerini çeşitli materyaller ve yöntemler kullanarak yapar. Vitamin benzeri bir bileşik olan koenzimler de bu bilim dalının çalışma alanına girer.
Bir enzimin etki bir hale gelmesini ya da enzimle etkileşime girerek biyokimyasal etkileri hızlandırmasını sağlayan küçük moleküllere kofaktör adı verilmiştir. Genel olarak organik olmayan ya da organik olan bileşikler olabilirler. Son derece önemli olan kofaktörler enzimin etkin bölgesine bağlanır. Bu sayede enzim-subtrat etkileşimi kolaylaşır ve bu etkileşim verimli bir biçimde gerçekleşir.
Biyokimyasal tepkimeler çoğu zaman enzimler sayesinde gerçekleşir. Bu enzimlerin işlevlerini yerine getirebilmeleri için kofaktörlere ihtiyaç duyulur. Örnek olarak bazı kofaktörler subtratın enzime bağlanabilmesini kolaylaştırır. Kimyasal reaksiyonların meydana gelebilmesi için gerekli olan enerji değişimlerini de sağlayabilir.
Kofaktör özellikle hücresel metabolizmanın düzgün bir biçimde işleyebilmesi adına çok önemlidir. Özellikle hücresel metabolizmanın düzeni adına son derece öneme sahip olan kofaktör, metal iyonları gibi bileşikler olabilir. Organik olarak kabul edilen kofaktörler genel olarak vitaminlerdir ya da vitaminlerden üretilirler.
Kofaktör olmayan inaktif bir enzim apoenzim kofaktörlü olan ve tam kabul edilen enzim de holoenzim olarak adlandırılmıştır. Bazı bilim insanları kofaktör tanımını inorganik maddelerle sınırlar ancak her iki tip de kofaktör tanımına girer. Başlıca önemleri şunlardır:
Çeşitli önemleri ve özellikleri nedeni ile kofaktörler biyokimyasal süreçlerin düzenli bir biçimde işleyebilmesi için, hücre sağlığının korunabilmesi için ve enerjinin üretilebilmesi için son derece kritik bir öneme ve görevlere sahiptir.
Çoğu zaman karıştırılsa da koenzim ve kofaktör farklı özelliklere sahiptir ve birçok açıdan birbirlerinden ayrılırlar. Kofaktörler bir enzimin işlevini yerine getirmek için gerekli olan yardımcı moleküllerdir. Genel olarak iki farklı gruba ayrılırlar. Bir grup inorganik diğer grup organiktir.
Koenzimler ise organik yapıda olan kofaktörlerdir. Genel olarak da vitaminlerden oluşurlar. Enzimlere bağlanırlar ve onların işlevlerine getirmeleri için yardımcı olurlar. Aralarındaki farklardan bazıları şu şekildedir:
Yapı bakımından kofaktörler hem inorganik hem de organik bileşenlerden oluşabilir ancak koenzimler sadece organik yapıdaki bileşenlerdir.
Kofaktörler enzimle bağladığı zaman genel olarak etkin bölgeyi etkiler. Enzimin etkinliği de bu sayede artmış olur. Genel olarak enzimle geçici bir biçimde bağlanır ve sonraki aşamadan oluşan tepkime sonucunda ayrılırlar.
Örnek olarak şu durumlar verilebilir:
Kofaktör enzimlerin etkin ve düzenli bir biçimde çalışması için ihtiyaç duyulan küçük moleküllerdir. İnorganik ya da organik özellikte olabilirler. Ancak koenzimler organik yapıda olan kofaktörlerdir ve biyokimyasal reaksiyonlarda taşıma görevini üstlenirler.
Haber Gönder
