Mikroskobik moleküller, hava vasıtasıyla sürüklenir ve burnunuzun arkasında bulunan olfaktor epitel adındaki mukus tabakasının üzerine yapışarak orada kalırlar. Moleküller burada ayrışarak sinyalleri beynin farklı bölgelerine göndermeye yarayan 40 milyon kadar özel reseptör hücresine bağlanırlar. İşte, siz de bunu koku olarak algılarsınız. Yine de beyninizi yanıltmanız mümkün. “Perception” adlı dergide yayımlanan 2001 yılındaki bir çalışmada, psikolog Rachel Herz, katılımcılardan haftada bir kez olmak üzere iki farklı zamanda aynı kokuları koklamalarını istedi. Bu kişiler, bütirik asit (kusmuk içerisinde bulunan) ve izovalerik asitten (ayak kokusunda rastlanır) oluşan bir karışımı kokladığında, kendilerine bunun “Parmesan Peyniri” olduğu söylendi. Hatta buna uygun olarak kokladıkları şeyi yemek isteyebileceklerini de ifade ettiler. Fakat onlara bunun kusmuk olduğu söylenince kaçıp gitmek istediler. Kokuyla ilgili bu yanılsamaları her hatırladığınızda, tatlı çoraplarınızı artık “Parmesan” olarak isimlendirmeyi deneyebilirsiniz.
