Bilim insanları, son Buzul Çağı’nda iilk insanların artıklarını hayvanlara vermesiyle başlayan bu dostluğun günümüze kadar süren bir işbirliğiyle evrimleştiğini belirtti.
Finlandiya Gıda Kurumu'nda arkeolog Maria Lahtinen ve meslektaşları yaptıkları çalışmada, son buzul çağında hem insanların hem de kurtların avlayacakları hayvanların etlerini (geyik, at, geyik ve gelincik gibi) analiz etti.
Ekip, her bir etin protein ve yağ bileşenlerinin kalori değerini ölçerek bu yiyeceklerin enerji içeriğini tahmin etti. Araştırmacılar bundan yola çıkarak, tüm av türlerinin (gelincik gibi Mustelid memelileri hariç), insanların tek başına tüketebileceğinden daha fazla protein sağlayabileceğini belirledi. Bilim insanları bunun nedeninin, insanların etçil bir diyete tam olarak adapte olmamalarından kaynaklandığını ve enerji ihtiyaçlarının sadece beşte birini proteinden karşılaması olduğunu söyledi.
Araştırmacılar, etlerininin fazlasını bu yüzden kurtlara verdiğini öne sürerek, onlar kurtlara yakınlaştırdığını bu da sert kış aylarında ikisine avantaj sağlayabilecek bir dostluğu yol açtığını bildirdi.
Scientific Reports adlı dergide yayımlanan çalışmanın yazarları, bir noktada bu ilişkinin insanların kurtları av arkadaşı ve muhafız olarak kullanmaya başlayarak ilk evcil köpekleri ortaya çıkardığını ifade etti:
"Fazla protein beslenme arasındaki rekabeti azalttı ve simpatrik (her ikisi de aynı coğrafi bölgede yaşamaya devam ederken hayatta kalan atalardan gelen yeni bir türün evrimi) varoluş devam etti. En iyi arkadaşımız olan kurtlar günümüzün evcil köpeklerine dönüştü.”