Köy Enstitüleri halen beklemede

Ülke tarihindeki bir dönüm noktasının karton karakterlerle, sonu çok önceden belli hikâyelerle anlatılmasının sırıtmayacağı, hatta hoşa gideceği yerler var. Eski TRT dizileri veya bu kartonluğundan utanmayan parodiler gibi... Ancak kendini ciddiye alan ve bu ciddiyeti karşılayacak bir şey de sunmayan uzun metrajlı bir filmde durum böyle olmuyor ne yazık ki! Türkiye sinemasında özellikle Köy Enstitüleri konulu filmlerde nükseden bu halin en yeni örneği de Biket İlhan'ın 'Yarım Kalan Mucize'si.

Taşı, malzemesi bizzat öğrencileri tarafından taşınarak inşa edilen, dönemin koşulları için bayağı sıradışı bir programa sahip olmasına rağmen yine bu öğrenciler tarafından sahiplenilen Köy Enstitüleri kuşkusuz bu motivasyona karşılık gelecek güçte hikâyeler hak ediyor. Ne yazık ki şimdiye kadar 'Bu Toprağın Çocukları'nın veya 'Yarım Kalan Mucize'nin dolduramadığı bir boşluk bu. Ailesinin okumaması yönündeki baskıya rağmen II. Dünya Savaşı zamanı köyünden kaçan kız öğrenci karakteri, kâğıt üstünde bile insanda bir durup düşünme ihtiyacına sebep olacak basmakalıplıkta. Ancak 'Yarım Kalan Mucize'de yönetim de hikâye de bu karakterin kartonluğunu unutturmaya çalışmak bir yana, onu daha da vurgulayan bir tavırda ısrar ediyor.

Enstitüdeki kötü ve iyi öğrenci karşıtlığı, öğretmenlerin -canlı kılınamadığı için- bir türlü inandırıcı olamayan idealizmleri de cabası... Zaten böylesine güçlü bir motivasyonun ardından gelen hayal kırıklığını yansıtmak için 'Köy Enstitüsü'nü basan Nazi rüyası' gibi biraz zorlama bir sahneyi, işin içine katması 'Yarım Kalan Mucize'de ters giden her şeyin özeti gibi ortada. Enstitüler halen hikâyelerinin anlatılmasını bekliyor.

YARIM KALAN MUCİZE
Yönetmen: Biket İlhan
Oyuncular: Nihan Belgin, Umut Beşkırma, Yetkin Dikinciler, Dolunay Soysert
Yapım: 2012/Türkiye
Süre: 91 dk.