Kumadan kaçtı, yaşam mücadelesi veriyor

Kumasının çocuklarını dövmesi üzerine 6 çocuğuyla birlikte Sivas'taki evini terk eden Sevgi Şahin (35), Yozgat'ın Sorgun ilçesinde harabe bir evde yaşam mücadelesi veriyor.

Yozgat’ın Sorgun ilçesi Karşıyaka Mahallesi 502. Sokak'ta duvarları yıkık, camları olmayan, kapısı kilitlenmeyen virane bir evde yaşam mücadelesi veren Sevgi Şahin, 14 yıl önce Sivaslı Mehmet Şahin ile evlenerek Sivas'a yerleştiğini anlatarak, bir yıl önce kocasının getirdiği kumanın çocuklarını sürekli dövmesi nedeniyle evini terk edip Sorgun'a geldiğini söyledi. İlk geldiği gün Sorgun’da yaşayan kardeşini bulamayınca çocuklarıyla birlikte geceyi kaplıca önünde geçiren Şahin ve 6 çocuğuna polisler sahip çıkarak aralarında para toplayıp yardımda bulundu. Daha sonra bir tanıdığı tarafından virane bir eve yerleştirilen Şahin ve çocukları Engin (9), Dilan (7), Ezo (5), Hülya (4), Dilara (3) ve Yiğit Ali Şahin (1), yaşamlarını zor şartlar altında sürdürmeye çalışıyor.

Evinin camlarının kırık, duvarlarının yıkık olduğunu, geceleri kimse girmesin diye odanın kapısına çiviler çaktığını ifade eden Şahin, “Evde su yok. Şu an için elektrik var ancak o da borçtan dolayı kapatılacak. Bize bakacak hiç kimse yok. Sabahtan akşama yiyecek ekmeğe muhtacız. Yaklaşık bir aydır bu evde yaşıyoruz. Engin ve Dilan okula gidiyor. Bugün Dilan hastalandı, gidemedi. Çocuklarımın okul ihtiyaçlarını da Sosyal Dayanışma Vakfı'ndan bir ağabey temin etti. Okuldan da ceket vermişlerdi. Bacıma misafirliğe gittiğimizde hem ceketini hem ayakkabılarını çalmışlar. Eve biri girecek, yavrularımın ağzını burnunu fareler yiyecek diye sabaha kadar yatmadığım günler oluyor“ dedi.

Çocuklarının karnını doyurabilmek için kimliğini bir bakkala bırakıp karşılığında 10 liralık yiyecek aldığını söyleyen Şahin şöyle devam etti:

“Makarna, patates, ekmek, yumurta aldım. Akşam onlara makarna yapabildim. 6 çocuğumla ben şu gördüğünüz kanepede yatıyoruz. Şuradan bir komşumuz bir de döşek verdi, biraz rahatladık. Benim altı çocuğum var. Bunların yemeği var, temizliği var, giyinmesi var, bezi var. Ben bunları nasıl karşılayayım? İyi kötü bir maaşım olsa bunları temin edebilirim. Çocuklarımdan Ezo epilepsi hastası. Düşüp düşüp bayılıyor. Babamlar Konya'da kalıyor. Babam iki evli, 15 kardeşim var. Onlar da barakada kalıyor. Gitsem belki bize de evlerini açarlar ancak onlar da bakıma muhtaç.”