Peygamber (sav)´in konuşması son derece tatlı ve gönül okşayıcı idi. Her cümlesi, dinleyenler tarafından iyice anlaşılsın diye tane tane konuşurdu. Kahkaha ile gülmez, ancak yüzünde sürekli tebessüm olurdu.
Birisinden örnek verirken isim vermez, arkadan konuşmazdı. Tokalaşırken karşısındaki elini bırakıncaya kadar O'da bırakmazdı. İnsanlarla karşılaşıp konuşurken karşısındaki ayrılmadıkça O'da ayrılmazdı. 
Peygamberimiz(s.a.v) hiçbir şeye hayır diyemezdi eğer yapamayacağı bir şey ise sükût ederdi. insanların kusurlarını görmemeye çalışır, hatalarını yüzlerine vurmaz, o kişiyle arasındaki saygı ve sevgiyiye zarar gelmemesini sağlardı.
Yeni kıyafetlerini Cuma günü giyinen Hz. Muhammed (s.a.v), takı olarak gümüş ve akik taşlı yüzük takardı. Yola çıktığında, aynasını, tarağını, saç yağını, misvakını, göz sürmesini yanına alırdı. Diş sağlığına çok önem veren peygamberimiz (s.a.v) gün içinde birçok kere dişini misvakla temizlerdi. Saçını sık yıkar ve yağla bakım yaparken, saç, sakal ve bıyığının düzenli olmasına çok önem verirdi. 
Yemeğe oturmadan ellerini mutlaka yıkayan peygamberimiz (s.a.v) yemeklerden en çok kabağı severdi. Aç iken soğan yemeyi yasaklardı.Genelde buğday ekmeğiyle hurma yerken, oturduğu sofrada muhakkak yeşillik bulundururdu. 
Banyodan çıkmadan önce ayaklarına bir tas soğuk su döken peygamberimiz (s.av) abdest aldıktan sonra da Kâbe’ye yönelerek 3 yudum su içerdi. Rahatsızlanınca bir avuç çörek otunu bal şerbeti ile birlikte içerdi ve aksırırken elini veya elbisesini ağzına kapardı. 
Hz. Muhammed (s.a.v) yeşilliğe ve akan suya bakmaktan hoşlanırdı. Giysilerini oturarak giyer ve insanlara da böyle öğütlerdi. Geceleri sağ elini başının altına koyar, dizlerini karnına kadar çeker öyle uyurdu. 
Peygamberimiz, müslüman olmayan misafirleri de dahil olmak üzere, kendisini görmeye gelenleri en iyi şekilde ağırlar, onlara bizzat kendisi hizmet ederdi. Görenleri etkileyen bir görüntüsü vardı. O’nu gören kendine çekidüzen verme ihtiyacı duyardı. 
Hz.Muhammed (s.a.v) ev işlerinde hanımlarına yardım eder ve ihtiyaçlarını çarşıdan kendisi alır ve eve getirirdi. Çocukları çok seven peygamberimiz(s.a.v) namaz kılarken sevgili torunları Hasan ve Hüseyin omuzlarına çıkardı. O, ibadet halinde bile çocukların bu davranışını hoş karşılar, oyunlarına engel olmazdı.
