1953’te sona eren Kore savaşı ile beraber Kore, Kuzey ve Güney kore olarak ikiye ayrılmıştır. Güney Kore, savaşın etkilerini 50 yılda üzerinden atarak teknoloji devi haline gelmiş ve dünyada etkili bir ülke konumuna ulaşmıştır. Fakat Kuzey Kore, güney komşunun aksine kendini dış dünyaya kapatmış ve günümüzde çok büyük problemlerle mücadele etmek zorunda kalmıştır. Bugün sizlere Kuzey Kore’lilerin tüm dünyadan farklı olan sıradışı yaşamından bahsedeceğiz.
Daha önce Kuzey Kore'nin ismini duyduysanız, muhtemelen hükümetin vatandaşların günlük hayatlarını kontrol ettiğine dair fikirleriniz bulunuyordur. Kuzey Kore'deki her şey hükümet tarafından kontrol edilmektedir. Buna saç kesimi de dahil. Ülkede toplam 28 onaylanmış saç stili bulunmaktadır. Bu sayı erkekler için 10, kadınlar için 18 kesim olarak belirlenmiştir. Ancak toplam 28 tane bulunan saç stilleri birbirinden farklı değildir. Eğer bir erkekseniz saçlarını keseceğiniz tarzlar hep aynı olmalıdır. Kadınlarsa hiç bir zaman saçlarını omuzlarını geçecek kadar uzatamaz ve kulaklarından kısa olcacak şekilde kısaltamazlar. Bu saç kurallarına uymayan tek kişi ise ülkenin lideri Kim- Jong Un'dur. Bu saç kuralının temek amacı ise dikdatörlükle yönetilen ülkede herkesi tek tipleştirmek ve farklı görüşlere izin vermemektir.
Eğer Kuzey Kore'de bir suç işlediyseniz, bunun cezası diğer ülkelerdeki cezalara göre çok daha ağır olacaktır. En kötüsü ise bu ülke vatandaşları bir suç işledikleri zaman cezayı tüm yakınlarının da çekmesidir. Ağır suç iyleyen kişilerin aileleri de bu kişi ile beraber çalışma kamplarına ve hapishanelere gönderilmektedir. Suç işleyen kişinin kimliğine bu suç işlenmekte ve gelecek bu kişinin çocukları hatta torunları dahil bu adamın işlediği suç yüüznden ceza ile karşı karşıya kalmaktadır.
Kuzey Kore'deki vatandaşların en büyük sorunu ise yaşanan büyük açlıktır. Özellikle küçük şehirlede yaşayan insanlar çocuklarını doyuracak yemek bulmakta sıkıntı yaşamaktalar. Yabancı ülkeler buradaki aç insanlar için Kuzey Kore'ye yardım teklif etse de bu tekliflerin hepsi ülkenin lideri Kim Jong Un tarafından reddedilmektedir. Açlığa çözüm bulmak için ülkede tavşan çiftlikleri kuran Kim Jong Un bu projesinde başarısız olarak büyük bir hayal kırıklığına uğramıştır. Bu açlığın yol açtığı en şok edici gelişme ise ülkede yaygınlaşan yamyamlık olmuş. Tüm dünyadan saklanan bu bilgiye göre, insanlar çocuklarını tek başına sokakta dolşatırmıyorlarmış. Çünkü dışarıda satılan etlerin insan eti olabileceğinden şüpheleniyorlarmış.
Tüm dünya 2019 yılını yaşarken, Kuzey Kore bunu reddederek kendi takvimlerine geçmek için adım atmış. Juche adındaki özel bir takvimi kullanmaya başlayan bu ülkede takvimin başlandıcı ise baskıcı sistemin yaratıcısı olan dikdatör Kim Il-Sung'un doğumu günüdür. 1997'de yürürlüğe giren takvim yasasına göre Kuzey Kore'de şu an takvimler 107 yılını göstermektedir.
Kuzey Kore'nin yılın 365 günü elektrik sağlayacak kadar parası yoktur. Bu nedenle sadece en üst sınıfın yaşadığı başkent Pyongyang hariç diğer şehilerde elektrik belirli aralıklar ile sağlanmaktadır. Bu bazı küçük şehirlerde günde 1 - 2 saate kadar düşmektedir.İnsanlar bu iki saat gibi kısıtlı sürede tüm ihtiyaçlarını gidermek zorundalardır.
Kuzey Kore'deki her insan çalışmaya zorlanmaktadır. Sadece sınırlı sayıda işlerde çalışma seçeneği bulunan insanlar, ailelerinin ne kadar zengin olduklarına göre işe sokulurlar. Eğer kast sisteminde yüksek noktada bulunan bir aileden geliyorsanız, görece yüksek kazanç elde edebilirsiniz. Fakat eğer alt sınıfta doğmuş bir kişi iseniz sizi ayda 2 ya da 3 dolara çalışmak zorundasınızdır. Ülkenin çok büyük kısmı en düşük tabakada bulunduğu için bir çok insan ayda kazandığı 2 dolar ile büyük açlık yaşamaktadırlar.
Kuzey Kore'de '' Songbun'' adı verilen bir kast sistemi vardır. Bu sistemde halk, Kim Jong Un'a bağlılıklarına göre 3'e ayrılır. En üst sınıfta nüfusun yüzde 25'ini oluşturan hükümete yakın kişiler bulunmaktadır. Bu kişiler en iyi gıdalara ulşabilir, en iyi işlerde çalışabilir ve en iyi eğitimi alabilirler. 2. grup ise tüm halkın yüzde 55'ini kapsamaktadır. Bu insanlar genellikle küçük şehirlerde yaşayarak fakir bir hayat sürmektedirler. Nüfusun yüzde 20'sini oluşturan en alt tabaka ise çalışma kamplarında ve en kötü işlerde çalışan işçiler ve bu kişilerin ailelerinden oluşmaktadır.
Kuzey Kore'de çalışmak sadece yetişkinlere özgü bir şey değildir. Ekrandaki resimde de görebileceğiniz üzere çocukların son 20 yıldır çalıştırıldıklarını görebilirsiniz. Genellikle bu çocuklar elektrikleri olmayan ve su konusunda yeterli destek alamayan şehirlede yaşamaktadırlar. Çocukların en büyük çalışma alanı ise su taşıma alanıdır.
Her ne kadar Kuzey Kore hükümeti bunu reddetse de gizli çekilmiş resimlerde Kuzey Kore'deki izole bölgelerde esir çalıştırma kamplarına rastlanmış. Bu kamplarda ise hükümet karşıtı ve Hristiyanlık yanlısı propanganda yapğan kişiler tutulmakta ve insanlık dışı zor şarlarda çalışmaya zorlanmaktadırlar.
