Mahkeme Başkanı: Vicdanım sızlıyor

7 TİP’li öğrencinin öldürüldüğü Bahçelievler katliamının hükümlüsü Ünal Osmanağaoğlu ve Bünyamin Adanalı’yı, 3’üncü Yargı Paketi’ndeki düzenlemeye dayanarak tahliye eden Ankara 3’üncü Ağır Ceza Mahkemesi’nin Başkanı Ali Altınkaya, “Vicdanımız rahatsız olmaz mı? Tabii ki rahatsız ama önümüze gelen kanunu uyguladık” dedi. Altınkaya, şunları söyledi:

**TBMM kanun yapmış**

“TBMM böyle bir kanun yapmış. Biz de kanunun gereğini yerine getirdik. Bir şey olunca ‘Mahkeme böyle yaptı’ diyorlar. Mahkeme böyle yapmıyor. Okulda öğretmen olarak göreve başlayan birinin önüne ‘Kardeşim bu sene bunu okutacaksın’ diye kitabı koyarsan öğretmen onu okutur. Şu karar çıktı, bu karar çıktı, hiç yatmadan da çıkıyor. Meclis ‘Af verdim’ diyor, af kanunu çıkıyor. Bu doğru mudur, vicdanları sızlatıyor mu? Sızlatıyor. Ama bizim yapacağımız bir şey yok. Biz yargıçlar olarak bundan zevk almıyoruz. ‘Mahkeme hazırlıklı’ deniliyor. Böyle bir kanun çıkmış, tabii ki mahkeme dosyayı inceleyecek, hazırlıklı çıkacak. Siz bir yere giderken hazırlık yapmıyor musunuz? Ama bu tür şeylerde bizim adımızın kullanılması hoş bir şey değil.”

**Ben onları affetmem**

Hürriyet'in haberine göre, Bahçelievler katliamı davasında yaşanan erken tahliyeler, katledilen 7 TİP’li gencin ailelerini bir kez daha acıya boğdu. Öldürülen gençlerden Hürcan Gürses’in kızkardeşi Sevgi Gürses Doğan, “O kadar kolay değil hayat. Salıvermekle olmuyor, özür dilemekle de olmuyor” dedi. Nişanlısıyla evlilik hayalleri kurarken Bahçelievler katliamında üç kurşunla öldürülen kimya mühendisi Hürcan Gürses’in Antalya’da doktorluk yapan kızkardeşi Sevgi Gürses Doğan, 34 yıldır haftayı 6 gün olarak yaşadığını söyledi. Ağabeyinin ölüm haberini aldığı pazar gününü takvim yapraklarından çıkarıp atan Doğan, şunları söyledi: “Fidan gibi 7 genç gitmiş. Bunları affediyorlar. Adam başına 2’şer yıl yiyorlar. 19 yıl da kaçtılar. Bu kadar ucuz mu insan canı? Aileler adına devlet bunları bağışlayamaz. Benim adıma affedemez. Ben affetmiyorum.. Hepimizde çok derin izler bıraktı. Hâlâ o pazar günü gözümün önüne geldiğinde yaşadığımız acılar, ıstıraplar, annemin ve babamın yok oluşu gözümün önüne geliyor.”