Emeviler döneminde, özellikle 7. ve 8. yüzyıllarda, Arap olmayan Müslümanlara karşı uygulanan ayrımcı bir politika olan Mevali politikası, bu bireylerin sosyal ve ekonomik haklarını sınırlamıştır. Bu politika, mevalilerin Arap kökenli Müslümanlara kıyasla düşük statüde tutulmalarına ve kamu görevlerine atanamamalarına neden olmuştur. Ayrıca vergi yükümlülükleri de bu ayrımcılığı pekiştirmiştir. Emeviler, bu şekilde Arap üstünlüğünü savunarak Araplar ile diğer Müslümanlar arasında ciddi bir toplumsal uçurum yaratmışlardır.
Mevali politikası, Emeviler döneminde uygulanan ve Arap olmayan Müslümanlara (mevali) yönelik ayrımcı bir yaklaşımı ifade eder. İslamiyet’in yayılmasıyla birlikte, Arap olmayan halklar da Müslüman olmuş ancak Emevi yönetimi, bu yeni Müslümanları genellikle ikinci sınıf vatandaş olarak görmüş ve onları Arap kökenli Müslümanlardan ayrı tutmuştur. Bu ayrımcılık, mevalilerin toplumdaki statülerini sınırlamış, onları birçok hak ve imkândan mahrum bırakmıştır. Özellikle vergi yükümlülükleri, mevalilerin üzerindeki baskıyı artırmış ve aralarındaki eşitsizliği derinleştirmiştir.
Emeviler, Arap milliyetçiliğini savunarak Arapları üstün tutmuş ve mevalileri hem sosyal hem de ekonomik açıdan geri planda bırakmıştır. Arap olmayan Müslümanlar, kamu görevlerine atanamamakta, orduya katılma hakları da sınırlanmakta ve Araplarla eşit haklara sahip olmamaktaydılar. Bu durum mevalilerin toplumda dışlanmasına ve çoğu zaman ezilmesine yol açmıştır. Emevi yönetiminin bu uygulaması, Arap kökenli Müslümanlarla mevaliler arasında büyük bir uçurum yaratmıştır.
Mevali politikası, Emeviler’e karşı büyük bir tepki birikmesine neden olmuş ve sonunda bu durum Abbasilerin Emevilere karşı isyan başlatmalarına yol açmıştır. Abbasiler, mevali desteğini kazanarak Emevi yönetimini devirmiş ve daha eşitlikçi bir yaklaşım benimsemişlerdir. Bu süreç, Arap olmayan Müslümanların siyasi ve toplumsal haklarının yeniden şekillenmesine ve İslam dünyasında daha fazla eşitlikçi bir düzenin oluşmasına zemin hazırlamıştır.
Mevali politikası, Emeviler döneminde, özellikle 7. ve 8. yüzyıllarda uygulanmıştır. Emeviler, 661-750 yılları arasında hüküm süren ilk büyük İslam hükümetidir ve bu dönemde Arap olmayan Müslümanlara karşı ayrımcı bir yaklaşım sergilenmiştir. Arap kökenli olmayan ancak İslamiyet’i kabul eden halklar mevali olarak adlandırılmıştır ve bu insanlar, sosyal ekonomik ve siyasi olarak Araplardan aşağıda görülmüşlerdir. Emevi yönetimi, Arap üstünlüğünü savunarak mevalilere birçok hak tanımamış onları devletin önemli görevlerinden ve askeri hizmetlerden dışlamıştır.
Bu politika, mevalilerin haklarını kısıtlayarak toplumda derin bir eşitsizlik yaratmıştır. Vergi yükümlülükleri de dahil olmak üzere mevaliler Arap kökenli Müslümanlardan daha ağır şartlarla karşı karşıya kalmışlardır. Mevali politikası, sonunda Emevi yönetimine karşı büyük bir tepkiyi de beraberinde getirmiş ve bu huzursuzluk Abbasilerin Emeviler'e karşı bir isyan başlatmasına zemin hazırlamıştır. Abbasiler, mevali desteğini kazanarak Emevi yönetimini devirmiş ve daha eşitlikçi bir yönetim anlayışını benimsemiştir.
Mevali politikası, Emeviler'e aittir. Emevi yönetimi, 661-750 yılları arasında Arap olmayan Müslümanlara (mevali) karşı ayrımcı bir yaklaşım benimsemiş ve onları Arap kökenli Müslümanlardan farklı bir statüde tutmuştur. Bu politika, mevalilerin toplumsal ekonomik ve siyasi haklarını kısıtlamış onları birçok alanda dışlamıştır. Arap olmayan Müslümanlar, devlet görevlerine atanamamakta, ağır vergi yükümlülükleri altına sokulmakta ve Araplardan daha düşük bir statüde kabul edilmekteydiler. Bu uygulama, Emevi yönetimine karşı tepkilerin artmasına neden olmuştur.