Kafatasındaki veya kafayla ilgili herhangi bir komplikasyonu tedavi etme amacıyla kafatası kemiğinde delik açmak. Ortaçağ döneminde ruh hastalığından muzdarip kişilerin şeytani ruhlar tarafından ele geçirildiğine inanılırdı ve bu yüzden de bu kişilere de bu işlem uygulanırdı. Açıkça ortada ki prosedür riskli, ve hastaların çok az bir kısmı hayatta kalıyordu. Hayatta kalıp kafalarında kemik eksiğiyle yaşayan kişilerin olduğu da kayıt altına alınmış.
İdrar tıkanmasını tedavi etmek için, acı veren bir şekilde sidik torbasına metal bir tüp yerleştirilirdi. Bu uygulama 13. yüzyılda popülerleşti. Metal bir tüpü zorla üretraya sokmak zor olmakla birlikte, hem acı verici hem de zararlı, ve bir çok erkek bu uygulama ile kalıcı zarar gördü.
Katarakt hastaları korkunç bir prosedürden geçiyordu. Gözdeki kataraktı temizlemek için kalın bir iğne kullanılıyordu. Orta çağ cerrahları, ya sivri uçlu bir bıçak ya da kalın bir iğne kullanarak korneayı gözün arkasına itiyorlardı.
Cerrahlar cenderenin vidalı ucunu vücuda sokup, taşın veya şarapnel parçasının yolunu genişletiyorlardı ki dışarı çıkarılabilsin.
Ortaçağ döneminde hemoroid tedavisi için ütüler kullanılıyordu. 7. yüzyılda, İrlandalı keşiş St. Fiacre, hemoroid hastalarının kurtarıcısı olarak görülüyordu. Çiftçilerin ona dua etmeleri gerekiyordu. Eğer dua etmezlerse hemoroid hastaları, anüslerine kızgın ütü basan keşişlere gönderilirdi.
Bu makas benzeri obje, yaralı askerin vücudundaki oku tutup çekmek için kullanılırdı.
Ameliyatlarda kullanılan Eski İngiltere'den bir iksir. Ortaçağ döneminde ameliyatlar sadece hasta ölüm kalım durumundaysa gerçekleştirilirdi, çünkü ameliyat için kullanılan anestezik madde de çoğu zaman ölüme yol açardı. Bu iksir; katran ağacı suyu, afyon, hadım edilmiş yaban domuzu safrası, sirke vb. karıştırılarak yapılırdı.
Ortaçağ döneminde, her tür hastalığın vücuttaki fazla kandan kaynaklandığına inanılırdı. Sivri uçlu bir cihazla vücuttan kan boşaltılırmış. Eğer fazla kan vücuttan alınırsa, vücudun iç mekanizmasının normale döneceği ve hastalığın iyileşeceği düşünülürdü.
Ortaçağ döneminde bunlar şırınga olarak kullanılırdı. Uzun metal bu tüpe ilaç sıvısı doldurulup ardından bu ilaç anüsten bağırsaklara doğru enjekte edilirdi. Bu prosedür kabızlığın tedavisinde ve bağırsak temizlemede kullanılırdı.
