Mısırcının Dramı

Gaziantep’te kangren sonucu iki ayağı kesilen, sol kolu kaza sonrası felçli kalan, eşi ve çocukları tarafından terk edilen engelli şahıs, mısır satarak tek başına yaşam mücadelesi veriyor.

30 yıl önce çalışmaya gittiği İstanbul’da 24 yıl boyunca otel ve restoranlarda aşçılık yapan, ardından da memleketi Gaziantep’e dönen Erol Sarısoy, önce sol kolunu daha sonra her iki ayağını kaybetti. Vücudunun uzuvlarını kaybeden Sarısoy’a en büyük acıyı ailesi yaşattı. Eşi ve 4 çocuğu tarafından terk edilen tekerlekli sandalyeye mahkum baba, acısını ve üzüntüsü bir kenara koyarak yaşama tutunma mücadelesi vermeye başladı. Sakat haliyle sokaklarda mısır satarak geçimini sağlamaya çalışan Sarısoy, evde yatağa mahkum yaşamak yerine çalışmayı tercih ettiğini, zorluklar içinde ekmek mücadelesini sürdürdüğünü söyledi. Ayaklarında bulunan atardamarların iltihaplanma neticesinde tıkandığını ve başta küçük yara olarak gördüğü ve önemsemediği hastalık sonucunda ayaklarının kesildiğini dile getiren Sarısoy, ”Her gün 9 tane uyuşturucu iğne yaptırıyorum. Yapılan iğneler ayaklarımdaki ağrıyı kesiyor. İğne yaptırmazsam sancıdan duramıyorum” dedi.

Ayakları kesildikten sonra ailesi tarafından terk edildiğini sözlerine ekleyen Sarısoy, yaşadıklarını gözyaşları içinde anlatı. Konuşmakta güçlük çeken gözü yaşlı baba, şunları söyledi: ”Ayağım kesildikten sonra çocuklarım ve eşim beni terk etti. Çocuklarım evlenmiş. Ben düğünlerini bile göremedim. İki kızım Gaziantep’e yerleşmiş, bir kızım da Kahramanmaraş’a. En küçük çocuğum erkek. O da annesiyle birlikte Antalya’nın Manavgat ilçesine yerleşmiş. Bir başıma kaldım. Tezgahımın yanına gelen kedilerden başka kimsem kalmadı.”

Yaşadıklarını anlattıktan sonra hayat hikayesini özetleyen Sarısoy, şöyle konuştu: ”Ben 1982’de İstanbul’da çalışmaya başladım. Sonra askere gittim ve döndüğümde dayımın kızıyla evlendim. Evlendikten sonra İstanbul’daki işime devam ettim. Bu arada trafik kazası geçirdim ve sol kolun omuzdan ters döndü ve felçli kaldım. 6 yıl önce Gaziantep’e geldiğimde bir restorandan teklif aldım ve burada kaldım. Ancak Antep’e yerleştiğimde ayağımda bir yara oluştu. Başta önemsemedim. Ancak sancılandığında hastaneye gittim ve kangren olduğum söylendi. Tedbir amaçlı gittiğim hastanede beni hemen ameliyata aldılar. Önce sol ayak parmağımı kestiler. Sonra ayağımı bilediğimden daha sonra diz altından daha sonrada diz üstünden kestiler. Ardından da sağ ayağımı kestiler. Ayaklarımı kaybettikten sonra mısır satarak geçimimi sağlamaya başladım. Yanıma birde yevmiye ile çırak aldım. Çırak yevmiyesi, günlük nakliye ve kömür masrafı, tüp masrafı derken kar ettiğim söylenemez ama ekmek paramı çıkarmaya bakıyorum. Günde 9 tane iğne yaptırıyorum. Hastaneye her gittiğimde 5 TL tedavi ücreti yazıyorlar. Eczaneye borcum bir hayli birikti. Eczaneye 185 TL borcum var. Günlük 150 tane mısır alıyorum. Onu da ya satıyorum ya satamıyorum. Gelir gideri karşılamıyor çoğu zaman ama kimseye muhtaç olmamaya çalışıyorum.”