Türkçenin kelime haznesi son derece geniştir. Türk coğrafyasının birçok kültüre ve topluluğa ev sahibi yapması bunun en temel sebeplerinden birisidir. Nam kelimesinin kökeni Farsçadan gelmektedir. Farsçada "ad, isim" anlamına gelen "nām" kelimesinden alıntıdır. Türkçeye de benzer bir anlamda geçen nam kelimesi Türkçenin eski dönemlerinden beri "isim" anlamında kullanılmaktadır. Nam kelimesi Türk Dil Kurumuna göre "ad" ve "ün" anlamlarına gelmektedir.
Nam kelimesinin birden fazla anlamı vardır. Nam kelimesi konuşma dilinde tek başına çok fazla yer almasa da "nam almak, nam salmak, nam kazanmak" gibi ifadelerle daha sık kullanılır.
Türkçemizde birden fazla eş anlamlı olan kelime bulunmaktadır. Nam da bu kelimeler arasında yer alır. Nam kelimesi de eş anlamlılık durumu gösteren bir kelimedir. Nam kelimesinin eş anlamı olan kelime de nam kelimesiyle benzer anlamda kullanılır. Bu kelimenin anlamı nam ile aynı olup yazılışları farklıdır. Namın eş anlamlısı olan kelime "ad" kelimesidir.
Eş anlamlı kelimeler cümle içerisinde kullanıldığında cümle içindeki kelime haznemizi genişletir. Nam eş anlamlısı olan ad kelimesiyle ilgili örnek cümleler: