nasırlar, ayağınızın alt kısmının (plantar taraf) yüzeyinde oluşan sert, kalınlaşmış deridir. Plantar nasırlar genellikle plantar fasya üzerinde görülür. Bu, topuk kemiğinizi ayak parmaklarınıza ve ayak parmaklarınıza bağlayan kalın doku bandıdır. Nasırı en sık gördüğümüz yerler, ayakların altındaki eklem bölgeleri, parmak araları, parmak üstlerindeki eklem bileşen yerleridir. Deri sertleşmelerinden meydana gelen nasır öncelikle haber verir ve deri katmanlarını arttırır. Bunlara önlem alınmazsa derideki tabaka nasıra doğru dönmeye başlar.
Nasır, birçok ayakkabı ve ayak basış bozukluğuna bağlı olarak, baskı ve sürtünme yaratan ortamlardan meydana gelir.
Ayak, ayakkabı içerisine dar bir şekilde girerse, ayakkabının sürtünme yapacağı yerlerde sertleşmeler olur. Ya da topuklu ayakkabıda ayak iskeleti belirli bir duruş sağlayamayacağı için, belirli eklemlerin üzerinde daha fazla basınç oluşur. Oluşan basınçların neticesinde de o bölgelerde deri önce kalınlaşmaya başlar.
Deri kalınlaşmasının sebebi, vücudumuzdaki savunma sistemidir. Deri, sürtünme ve baskıyı görünce, katmanlarını arttırarak bir uyarı yapar. Bu uyarıyı görmezden gelirsek, o bölgenin iç kısımlarında ölü doku hücreleri hızlıca büyür ve nasır meydana gelir.
Nasır, hücrelerini arttırarak kalınlaşmaya devam eder. Daha sonra derinin canlı tabakasına doğru gittiğinde, çivinin üzerine basılmış gibi ağrı ve acı hissedilir.
Yanlış ayakkabı, ayaktaki anatomik basma bozuklukları nasırın oluşmasında birinci derecede etkendir.
Nasır, baskı ve sürtünme sonucu olduğu için, eğer ayak anatomisinde bir basış bozukluğu varsa öncelikle onun düzeltilmesi gerekir.
Tabanlık ve ayak içi aparatlar, basıncın geldiği yerde herhangi bir baskı oluşturmayı engellediği için, nasırın tekrar tekrar oluşumu önlenebilir. Ancak giyilen ayakkabılar ve evde kullanılan terliklere de dikkat edilmesi gerekir.
Bir diğer konu da ayağın nemlenmesidir. Ayak tabanında hiçbir şekilde yağ bezleri yoktur. Dolayısıyla kurumaya, çatlamaya, deri sertleşmesinin oluşmasına çok uygundur. Nasır oluşumunu bir nebze engellemek için, ayağın nem seviyesinin çok iyi olması gerekir.
Nasır, deri sertleşmesi aşamasında uyarı yapmaktadır. Bu, o bölgede bir baskı ve basınç olduğunu gösteren uyarıdır. Deri sertleşmesinin olduğu her yerde nasır olabilir.
Deri sertleştiği an, ayak bakım merkezlerine başvurulması çok daha doğrudur. Çünkü evde jiletle ya da keserek yapılması doğru değildir.
Yoğun nemlendirerek ve basınç oluşturan ayakkabılardan uzak durarak nasırın kendi kendine yumuşatılması sağlanabilir.
Nasır asitleri veya nasır bantlarını, nasırın üzerine takmak hiç doğru bir yöntem değildir. Diyabet ayaklar için bu çok ciddi sorunlara yol açar.
Diyabet olmasa bile normal bir ayakta bu şekilde nasır giderme çabası, çok geçici bir çözüm olmaktadır.
Nasır, baskı ve sürtünme sonucu meydana geldiği için, öncelikle ayak anatomisini inceleyip analiz ederek nasırın oluşumunu belirlemek ve bu baskıyı ortadan kaldırmak en doğru yöntemdir. Bunun için tabanlıklar, bir takım koruyucu malzemeler, destek malzemeleri ve ayakkabı tavsiyeleriyle kişiyi doğru yönlendirmek ve nasırın tekrar gündeme gelmesini engellemek en doğrusudur.
Evde yapılabilecek nasır bakımları arasında, kesmek, koparmak gibi işlemlere başvurulmaması özellikle tavsiye edilir.
Nasır tedavisinde, kesme ya da asit gibi işlemler uygulanmaz, yumuşatma yapılır. Nasır oluşumuna zemin hazırlayan deri sertleşmesi temizlenir. Herhangi bir acı oluşmaması ve kolaylık olması için yumuşatıcı sürülür.
Sertleşmenin olduğu bölge, cilde hiç zarar verilmeden ve herhangi bir acı oluşturmadan temizlenir. Kalan derinin pürüzleri giderilir ve iyileşmesine yardımcı olunur.
Nasır, baskı ve sürtünmeden oluştuğundan, buranın tekrar nasır yapmaması için bir takım koruyuculara ihtiyaç vardır. Bu koruyucu malzemelerden bir tanesi de basit bir silikondur. Ayakkabının parmağa baskı yapması engellenir.
Nasır ölü deri olduğu için, işlem esnasında herhangi bir acı oluşmaz. İşlem sonrası kullanılacak yardımcı malzemelerden biri tabanlıktır. Aylık bakımlarla da derinin nasırlaşmasını engelleyebiliriz.
