BİZE ULAŞIN
Dünyanın en geniş kelime hazinesine sahip olan dillerinden biri de Türkçedir. Farklı dillerden gelip zamanla aldığı eklerle ya da halk arasındaki söyleniş biçimlerinin değişim göstermesi ile Türkçeleşen birçok kelimeye sahiptir. Bu tür kelimelerin yazımında sık olarak hata yapılabilir. Yazım konusunda hataya düşülen konulardan biri de bağlaç olan ki ve de’nin ayrı ya da bitişik yazılması konusudur.
Ne var ki ifadesi halk arasındaki günlük konuşma dilinde en sık kullanılan söz öbeklerinden biridir. Bu ifadenin yazımında sıklıkla hata yapılır. Bu hatanın gerçekleşmesindeki en büyük neden bağlaç olan ki’nin yanlış yazımı ile ilgilidir. ayrı yazılması gereken ve bağlaç olan ki ne var ki ifadesinde de ayrı olarak yazılmalıdır. TDK’ye göre de (Türk Dil Kurumu) ne var ki kalıbındaki ki bir bağlaçtır ve ayrı olarak yazılması gerekir. Ki’nin bağlaç olduğu için ayrı olarak yazılması bir yazım yanlışı yapıldığı anlamına gelir.
Türkçede ek olan ki daima bitişik yazılırken bağlaç olan ki her zaman ayrı olarak yazılmalıdır. Ancak kalıplaşmış olarak kabul edilen bazı ifadeler bu kuraldan muaf tutulur. Bu duruma örnek olarak şu kalıplar gösterilebilir:
Ne var ki yazımı bitişik olmamalıdır. Bu ifadedeki ki bağlacının ayrı yazılması gerekir. Aksi takdirde yazım yanlışına düşülmüş olduğu anlamına gelir. Dilimizde kalıplaşmış olan bazı kalıplar dışında ki eğer bağlaç olarak kullanılıyorsa daima ayrı yazılır. Ne var ki TDK Sözlük sayfasında da bu şekilde ifade edilmiştir. Ne var ki doğru yazılışı ki bağlacının bitişik yazılmaması şeklindedir. Yukarıda belirtilen bazı kalıplar ve ek hali dışında ki bağlaç olarak daima ayrı yazılır.
