Biz hala evin içindeyiz; fakat dışarıdaki herhangi biri, bir yabancı, bizim hayatımıza, yaşayışımıza tanık olma hakkına artık sahip ve biz onun kim olduğunu dahi, o istemediği sürece bilemeyiz. Başta çok sınırlandırıcı, faşizan, kişiyi aşağılayan bir uygulama gibi gözüküyor olsa da, her şeyin adaptasyondan ibaret olduğu da görülebiliyor. Bir kimseyle, bir odada yaptığınız bir sevişmeyi düşünelim. Bunun canlı ya da video kaydı olarak tanıdığınız/tanımadığınız insanlara servis edileceği düşüncesi önce sizi şok eder. Mahrem, gizlilik, ayıp, ahlak, aile gibi bir yığın norm aklınıza gelir ve sizi korkutur. Sonrasındaysa, aslında bu video ile sevişebiliyor olduğunuzu, güzel bir kadınla/erkekle sevişebiliyor olduğunuzu; bunun sizi cazip kılabileceğini, güzel kadınlar/erkekler tarafından tercih edilebilir olduğunuzu, iyi seviştiğinizi ve benzeri nitelikleri de sunmuş olduğunuzu fark edersiniz. Ve teşhir olmak ile teşhir etmek arasında, varolan tek şeyin sadece çok çok ince bir çizgi olduğuyla yüzleşirsiniz o anda.
Nedeni gayet açık gibi görünüyor; 21. yüzyıl kişiye, olmak istemediği bir insanı olma zorunluluğuna gark edebildiği gibi, olmadığı bir insanmış gibi davranmasına da olanak sağlıyor. Ve esasen bu ikisi görünümde aynı şeyler.
**Bu
ve çok daha fazla yazı için adres: Neden Olmaz**
