okan yalabık

İçlerinde en masum olan , en baktıkça bakılası, en belirgin olanını seçtim önce. Çıktılarını elime alınca daha bir ısındı ellerim, daha bir belirginleşti parmak uçlarımın ovallikleri.Birazdan başlayacak çalışmadan onlarda haberdar oldular o an biliyorum. Önce kıyamayarak tuttum sonraysa yavaşça dokunmaya başladım çizgilerine . Belirginliklerini , en anlamlı noktalarını kazıdım hafızama ve gittikçe dokunuşlarımın hızı artmaya başladı. İnanırmısınız bir ara parmaklarımın dans ettiğini farkettim, bu kadar mükemmel bir surette dolaşmanın keyfini çıkarıyorlardı adeta. İşte o an gelip çatmıştı. O dokunuşlardan sonra çizim yapmak zorlayacaktı ellerimi. Okan'ı çizeceklerdi ve kendilerini hazır hissetmiyorlardı, binevi acemi olduklarını anlatmak istiyorlardı. İstem dışı olsalardı sadece dokunmadan ibaret kalacaklardı. Neyseki düşünmenin de bir profosyonel kadar değerli olduğunu anlayıp nihayetinde başladılar. Az önce yaptıkları dansı daha bir itinayla tekrar ediyorlardı,boş bir kağıt üzerinde.