OMÜ'de Konferans

Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Psikolojik Danışma ve Rehberlik Bölümü Başkanı Prof. Dr. Kurtman Ersanlı, "İnsan olmak, kendi değerinin, yapabileceklerinin ve sahip olduklarının ne kadar değerli olduğunun, kısacası kendi gerçeklerinin farkındalığıyla başlar" dedi. Ersanlı, OMÜ Psikolojik Danışma ve Rehberlik Bölümü Öğrenci Kulübü'nce düzenlenen "İnsan Olmak" konulu konferansa konuşmacı olarak katıldı. Kurupelit Yerleşkesi Atatürk Kongre ve Kültür Merkezi Pembe Salon'da gerçekleştirilen konferansta insan olmanın gereklerini anlatan Ersanlı, şunları söyledi: "İnsan olarak her birimiz, canlılar aleminin bir bireyi, toplumun üyesi, sahip olduğumuz ailenin en seçkin fertlerinden biriyiz. Dünyaya insan olarak gelişimiz ailemize bir hediye, biz insanlar için de anlamlı bir lütuftur. İnsan olarak dünyaya gelişimiz, gözümüzü açtığımız andan itibaren çocukluktan gençliğe, gençlikten yetişkinliğe ve yetişkinlikten yaşlılığa ve hatta bu dünyadan ayrılana kadar her birimize önemli sorumluklar yüklemektedir. İnsan doğmuş olmak, insan olmak için yeterli midir? İnsan olmak için insan taslağına uygun olarak bir insandan dünyaya gelmek şarttır ama yeterli değildir. Önemli olan bu dünyanın bize insan olma yönünde kazandırdıkları niteliklerdir." "İnsan olmak, kendi değerinin, yapabileceklerinin ve sahip olduklarının ne kadar değerli olduğunun, kısacası kendi gerçeklerinin farkındalığıyla başlar" diyen Ersanlı, "Daha sonra ise yaşadığı çevrenin, ait olduğu ailenin ve yaşadığı ülkenin gerçeklerinin farkında olması ile sınırlarını genişletir. Bu sürecin adı aynı zamanda içsel bir yolculuktur" ifadelerini kullandı. - "En kıymetli hediye akıl" Allah'ın insanoğluna verdiği en kıymetli hediyenin akıl olduğunu ve bunun herkesçe bilinerek kabul edildiğini anlatan Ersanlı, aklın tüm zeka türlerinin deneyimiyle ilişkilendirilmesiyle ortaya çıkan ve irade ile taçlanan bir güç olduğunu açıkladı. Prof. Dr. Ersanlı, şunları kaydetti: "İnsan bedeninin olduğu kadar insan ruhunun da beslenmeye ihtiyacı vardır. Onu neyle beslerse o yönde bir varlık olur. Acıma duygusunu kaybetmiş, vicdandan yoksun, bencil, çıkar odaklı, ikiyüzlü, nefretle dolu, öfkeli, riyakar bir varlığa insan demek mümkün müdür? Bunun için dünyaya geldiğimiz günden beri insan olmanın sevinciyle acımanın, merhametin, kardeşliğin yanında maddi zenginliği gönül zenginliğine dönüştürmek için yürüdüğümüz kadar insanız. İnsan, psikolojik dünyasını ne kadar sevgi ile beslerse, affetmeyi, unutmayı, kaybetmek yerine kazanmayı öğrenirse, işte o oranda insan olur ve insan olma onurunu da hak ederek taşır."