BİZE ULAŞIN
Ön sözcüğü bir şeyin esas olarak tutulan yüzü, esas tutulan yüzünün baktığı yer ve karşı olarak tanımlanır. Ayrıca isim olarak kullanıldığında ön sözcüğü yakın gelecek zamanı, bir kişinin ilerisini, giysilerin genelde göğsü örten bölümünü de ifade eder. İlk, civar ve yöre anlamlarında da kullanılan ön sözcüğü sıfat olarak kullanıldığı takdirde "benzerler arasında bakılan ve gidilen yönde bulunan" anlamına gelir.
Kelimelerin eş anlamlıları ile zıt anlamlılarının bilinmesi oldukça önemlidir. Özellikle Türkçe gibi zengin bir dilde kullanılan sözcüklerin pek çok zıt anlamlısı ya da eş anlamlısı olabilir. Bu sözcükler zıt anlamlıları ile birlikte öğrenildiği takdirde temel anlamlarının hatırlanması da kolaylaşır. Dolayısıyla ön sözcüğünün zıt anlamlısı da TDK tarafından da belirtildiği şekilde açıklanmalı ve örnek cümle içerisinde kullanılmalıdır. Böylelikle ön sözcüğünün anlamı da daha anlaşılır hâle gelecektir. Ön zıt anlamlısı olan "arka" sözcüğünün temel anlamı da bu bağlamda aşağıdaki gibi açıklanabilir:
İsim ve sıfat olarak kullanılabilen önün zıt anlamlısı "arka" sözcüğüdür. TDK tarafından yapılan ön sözcüğü tanımına bakıldığında da bu sözcüğün arka kelimesinin karşıtı olarak kullanıldığı görülür. Bu doğrultuda önün zıt anlamlısı olan sözcük "arka" kelimesidir.
Arka kelimesi, ön kelimesinin zıt anlamlısı olan sözcüktür. Dolayısıyla ön kelimesinin tek zıt anlamlısı arka sözcüğü olmaktadır. Bu sözcüğün anlamının daha net bir şekilde anlaşılması için ise aşağıdaki gibi cümle örneklerinin sunulması mümkündür:
