Şiirleri ile Türk edebiyatında önemli bir yere sahip olan Özdemir Asaf gerek yaşarken gerekse de vefatından sonra da sözleri ve şiirleri ile gönüllere hitap etmiş, insanların duygularına tercüman olup onlara ayna tutmuştur. Ölümsüz sanatçılarımızdan olan Özdemir Asaf’ın şiirleri bugün de sevgiyle okunuyor; sözleri, şiirlerinden parçalar paylaşıyor. Yani bu büyük şairimizin dizleri hâlâ insanların ruhlarına işlemeye devam ediyor. Siz de duygularınızı onun satırları ile paylaşmak isterseniz sizin için Lavinia, Sen Sen Sen, Bir Kapı Önünde, Nasılsın gibi kitaplarından derlediğimiz Özdemir Asaf’tan aşk sözleri, kısa sözler gibi listelerimizden faydalanabilirsiniz.
Özdemir Asaf’ın pek çok sevilen şiiri ve sözü vardır. Sizin için derlediğimiz kısa Özdemir Asaf Sözleri içinden beğendiğiniz, duygularınızı yansıttığını düşündüklerinizi alıp paylaşabilirsiniz. Bunlar kısa alıntılar olduğu için Twitter, Instagram, Facebook gibi platformlardan paylaşıma müsaittir.
Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu, birinciliği beyaza verdiler.
Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz.
Çünkü gel, Çünkü gelmen gerek, Çünkü gelmezsen, gidecek her şey.
Sen bana bakma ben senin baktığın yerde olurum.
Yaşamak değil, beni bu telaş öldürecek.
Özgürlüğü elinden alınan çocuğa büyük derler.
Ben ölseydim, o belki ağlardı. Ama o ağlasaydı, ben ölürdüm.
Yalnızın gelmesi de yoktur, gitmesi de… Onun kalması vardır hep.
Beni öyle bir yalana inandır ki, ömrümce sürsün doğruluğu.
Aşk; iki kişinin sokak kavgasına benzer, çünkü ayıran hep bir yabancıdır.
Hayattayken insanca yaşamayı unutmayın! Bir bakmışsın saat üç, bir bakmışsın saat hiç.
Ne bileyim; kan davası yerine aşk davası olsa da, herkes birbirini öldüresiye sevse.
Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu, birinciliği beyaza verdiler.
Öğüt; zamanında taze yenmemiş bir ekmeği, başkasına bayat yedirme denemesidir.
Kendi bahçesinde dal olamayanın biri, girmiş bahçeme ağaçlık taslıyor.
Gerçek değer; gelmesi boşluk dolduran değil, gitmesi boşluk yaratan…
Kar eriyince, beyaz kalır mı gece? Umut tükenince, yine çarpar mı bir kalp?
Sustuğunu bilen olgundur, bildiğini susan değil.
Çokça yağmur yağsa, Temizlenir mi şu kirli dünya?
İnsanlar, insanların içinde, insana hasret yaşarlar.
Yine de beddua edemem sana; Allah ne mutluluğun varsa versin.
Kirli eller daha temiz. Temiz elli kirli gönüllerden.
İkiyüzlünün dilinde tat, kalbinde ise fesat gizlidir.
Güçlü olmanın türlü yolları vardır, dürüst olmanın bir tek.
Aşk edebiyatta özellikle de şiirlerde en çok işlenen konulardan biridir. Hele şiirlerde aşkın tarifi çok farklı bir boyut kazanır.
Bir insan bir insanı bir şey görür, bu hayattır. Bir insan bir insanı birçok şey görür, bu sevgidir. Bir insan bir insanı her şey görür, bu aşktır.
Öylesine güzel, seviyorum ki seni. Öylesine saf… Öylesine temiz… Öylesine derin… Ve öylesine değil…
Bazen dayanmaktır sevmek; hayat nereden vurursa vursun ayakta durabilmek… Bazen yaşamaktır sevmek; soluksuz ciğer gibi sevgisiz kalbin duracağını bilmek… Bazen ağırdır sevmek; sevdiğine layık olabilmek… Ve bazen hayattır sevmek; birini çok uzaktayken bile, yüreğinde taşıyabilmek…
Herkes fazlasıyla sevmiş, ben eksikleriyle de sevdim oysa.
Ben sevmekten hiç borçlu çıkmadım.
Benim sevdam ulu çam gibidir. Ne güzde yaprak döker, ne de kışta boyun büker.
Bana yaşadığın şehrin kapılarını aç. Başka şehirleri özleyelim orada seninle. Bu evler, bu sokaklar, bu meydanlar ikimize yetmez...
Kolay mıdır bir anda her şeyden vazgeçip gitmek, yoksa her şeye rağmen gitmekten vazgeçip sevmek mi gerek?
Yine de beddua edemem sana; Allah ne mutluluğun varsa versin.
Kim o, deme boşuna… Benim, ben. Öyle bir ben ki gelen kapına; Başdan-başa sen.
Aynı günde dört mevsime şahit olmak gibi bir şey bu. Önce özlüyor, sonra ağlıyor, akşamları küsüyor, geceleri çok seviyorum.
Tek kişilik miydi ki bu şehir, sen gidince bomboş kaldı.
Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de, sana hep hep yeniden başlamak isterim.
Benim söylemek için çırpındığım gecelerde siz yoktunuz.
Neyine bağlandım ki bu kadar. Bana bakmayan gözlerine mi, yoksa benim olmayan kalbine mi?
Aşk görmekten çok özlemeyi sever. Dokunmaktan çok düşlemeyi… Ve aşk öyle haindir ki; Nerde imkânsız varsa gider onu sever.
Bakarken kıyamamak mı, yoksa baktıkça doyamamak mıdır aşk?
Çünkü gel, Çünkü gelmen gerek, Çünkü gelmezsen, gidecek her şey.
Keşke sen ben olsan; Seni sevmenin ne kadar zor olduğunu anlasan… Keşke ben sen olsam; Bu kadar sevilmenin tadını çıkarsam.
Unutmak mı, delisin. Gitmesem de bekler orada deniz. Gelirsem, bilmelisin. Benim beklememdir burada deniz. Gitmek gibi geleceğim. Denizin delisine. Delinin denizi gibi. O ne kadar giderse.
Seni saklayacağım inan, Yazdıklarımda, çizdiklerimde, şarkılarımda, sözlerimde. Sen kalacaksın kimse bilmeyecek. Ve kimseler görmeyecek seni, yaşayacaksın gözlerimde.
Ben de gittim düşünmeden. Senin susmaların gibi. Sonunda saksılardaki çiçeklerin tümü soldu.
Ben her şeyi bilirdim de, seni unutmasını bileceğimi bilmezdim. Söyledim de iyi mi oldu.
Ya başkasını seversem? İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem.
Onun güzelliğini herkes görüyorsa o bence az güzeldir. Herkes biliyorsa o bence hiç güzel değildir. Onun güzelliğini yalnız ben görüyorsam bu sevgidir. Yalnız ben biliyorsam bu aşktır. Hiç kimse görmüyorsa bu yalnızlıktır.
Benim sevdam ulu çam gibidir. Ne güzde yaprak döker, nede kışta boyun büker.
Gelmesen önemli değil, gelsen önemli olurdu! Gelmemen büyük yalnızlığımı doldurdu.
Gece midir insanı hüzünlendiren, yoksa insan mıdır hüzünlenmek için geceyi bekleyen? Gece midir seni bana düşündüren, yoksa ben miyim seni düşünmek için geceyi bekleyen?
Ben gülüşüne öldüm, o gülüşüme güldü. Farklıydık işte…
Sana biraz ben kattım öyle sevdim seni, Sen de bensiz çok da güzel değilsin hani.
Seni düşlerime aldım, uykusuz kaldım. Seni uykularıma aldım, düşsüz kaldım. Başıma aldım, sensiz; gönlüme aldım, başsız. Sensiz, yollarda pulsuz. Pullarda mektupsuz kaldım. Sana adlar aradım. Ardında adsız kaldım.
Uykunun içinde bir rüya, rüyamda bir gece, gecede ben. Bir yere gidiyorum, delicesine. Aklımda sen.
Kim çıkardı, seninle benim arama koydu, bu umut denen şeyi!
Dünyanın nüfusu ikiye bölünüyor. Yarısı sen oluyorsun, yarısı ben. Sonra ikimiz bir bütün oluyoruz, kimseye sezdirmeden.
ÖZDEMİR ASAF’TAN MUTLULUK SÖZLERİ
Özdemir Asaf’ın aşk temalı şiirlerinin yanı sıra şiirlerinde değindiği temalardan biri de mutluluktur. Şair, mutluluk veya mutlu olamama üzerine anlamlı sözler ve dizeler kaleme almıştır.
Kime sorsam “Ben senin mutluluğunu istiyorum” dedi. Ne kastınız vardı mutluluğuma anlamadım gitti.
Mutlu edemeyeceksen, meşgul de etmeyeceksin.
Artık benim mutluluk denen bir kavramım olmayacak. Daha mutsuz olmamak için.
Mutluluğun gözü kördür, yalnızlık sağır. Ondandır biri tökezleyerek yürür, öbürü uykusunda bile bağırır.
Lavinia:
“Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.”
Ağlamak:
“Sevin ağlıyabiliyorsan
Unutmanın kardeşidir ağlamak
Uyur uyanır yatağında duyguların
Düşüncenin kucağında hep çocuktur
Ağlamak.”
Akıl Gözü:
“Seni bulmaktan önce aramak isterim.
Seni sevmekten önce anlamak isterim.
Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de,
Sana hep, hep yeniden başlamak isterim.”
Aşk:
“Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.”
Kelimeler Kelimeler:
“Yarıda kalmış aşklarının hesapları içinde
Denizlere açıldı içimizden biri
Niçin gittiğini söylemeden.
Doyulmamış arzularla doluydu yelkenleri.
Yıpranmış kelimelerin verdiği güvenden.
Bulacak sanıyordu yenilikleri.”
Özlem:
“Ben seni seviyorum,
Gizlice..
El pençe duruyorum,
Yüzüne bakıyorum,
Söylemeden,
Tek hece.”
Seni Seyrederdim:
“Saçların uçuşurdu rüzgardan.
Yanından seni seyrederdim.
Güneş yakardı, deniz yanardı..
Sen konuşurdun, dinlerdim.”
