PKK'nın katlettiği Fırat'ın annesi hatıralarla yaşıyor
Diyarbakır'ın Silvan ilçesinde 3 yıl önce PKK'lı teröristlerin yola tuzakladığı patlayıcıyı infilak ettirmesi sonucu hayatını kaybeden 13 yaşındaki Fırat'ın annesi, oğlunun çorabını çantasında taşıyor - Anne Kadriye Sımpil: "Ondan geriye hatıra olarak birkaç tane fotoğrafı ve iki çorabı kaldı. Ben de onları her gün çantamda taşıyorum, hasret gideriyorum" - "Evim olayın gerçekleştiği yerde olduğu için kapıya çıktığım zaman sürekli o anı yaşıyorum. Bu acı unutulmaz, o yoldan geçtiğimde acım daha da katlanıyor"
DİYARBAKIR (AA) - ÖMER YASİN ERGİN - Diyarbakır'ın Silvan ilçesinde, PKK'lı teröristlerin 30 Ağustos 2015'te katlettiği 13 yaşındaki Fırat Sımpil'in annesi Kadriye Sımpil, oğlundan kalan birkaç eşya ile avunuyor.
Silvan Barajı inşaatı yolu olarak da kullanılan Bağlar Mahallesi Büyük Çeşme Caddesi'nde sebze almak için evden çıktığı sırada teröristlerin yola tuzakladığı patlayıcıyı infilak ettirmesi sonucu hayatını kaybeden küçük Fırat'ın annesinin oğluna duyduğu özlem aradan geçen 3 yıla rağmen azalmadı.
Oğlunun katledilmesinden sonra elbiselerini hayır için fakir ve yetim çocuklara dağıtan anne Sımpil, çantasında taşıdığı çorabı koklayarak, hasret gideriyor.
- "Hayalinde mühendis olmak vardı"
Anne Kadriye Sımpil, AA muhabirine, oğlunun katledilmesinin üzerinden 3 yıl geçmesine rağmen acılarının ilk günkü gibi taze olduğunu söyledi.
Fırat'ın çok çalışkan bir çocuk olduğunu ifade eden Sımpil, şöyle konuştu:
"Hayalinde mühendis olmak vardı. Okumayı da çok seviyordu. Ondan geriye hatıra olarak birkaç tane fotoğrafı ve iki çorabı kaldı. Ben de onları her gün çantamda taşıyorum, hasret gideriyorum. Ne kadar çorabını koklasam da içimdeki acı aynı ama sadece biraz ferahlıyorum."
Yaşadığı acının tarif edilemez olduğunu dile getiren Sımpil, "Fırat çok sakin bir çocuktu, onu manava gönderdim ama geri dönmedi. Fırat'tan küçük bir oğlum var, o olaydan sonra onu hiçbir yere gönderemiyorum." dedi.
- "O yoldan geçtiğimde acım daha da katlanıyor"
Oğlunun katledildiği caddeden sürekli geçmekten dolayı üzüntü duyduğunu anlatan Sımpil, artık başka bir eve taşınmak istediğini ancak maddi imkanının buna yetmediğini aktardı.
Sımpil, şunları söyledi:
"Evim olayın gerçekleştiği yerde olduğu için kapıya çıktığım zaman sürekli o anı yaşıyorum. Çarşıya aynı yoldan gittiğim için çok zorlanıyorum. Bu acı unutulmaz, o yoldan geçtiğimde acım daha da katlanıyor. Bu evden ayrılmak istiyorum çünkü her kapıya çıktığımda sanki oğlumun cesedi yerdeymiş gibi oluyorum. Bu konuda herkesten yardım bekliyorum."
