Saddam, "iyi kalpli hükümdar" mı?

Siyasi gözlemciler, 1979 yılından beri Devlet Başkanlığı'nı sürdüren 65 yaşındaki Saddam Hüseyin'in, otoritesini terör yolu ile kabul ettirme taktiğinin, arada sırada bir rakibinin tutuklanıp idam edilmesinden çok öteye gittiğine dikkat çekti. Gözlemciler, Saddam'ın, Kürtleri sindirmek için sistemli olarak kimyevi silahlar kullandığını, güneyde Şii isyanını bastırmak için kasabaları yerle bir ettiğini ve bataklık araziyi kuruttuğunu hatırlattı.

1980'de Saddam Hüseyin'in, Irak'ı, Arap dünyasının en önüne getirmek için bir fırsat gördüğünü sandığını ve İran'a karşı bir sürpriz saldırı emri verdiğini ifade eden siyasi gözlemciler, bu saldırının, Körfez'e giden Şattül Arap su yolunu ele geçirecek süratli bir hareket olmasının düşünüldüğünü vurgulayarak, "8 yıl süren bir savaştan sonra her iki taraftan yüz binlerce genç yok olduktan ve ülke borca battıktan sonra ateşkesi kabul etti. Yine de savaştan sonra Irak'ın büyük petrol kaynakları ile çabuk düzelme potansiyeli var gibi görünüyordu ve Saddam, petrol fiyatlarını arttırmak ile bu düzelmenin çabuklaşacağını düşündü. Fakat fiyat artışı konusunda bir anlaşma sağlayamayınca, 2 Ağustos 1990'da pahalıya mal olacak bir hata daha yaptı ve ordusuna komşu Körfez ülkesi Kuveyt'e girme emrini verdi" dediler.
Saddam'ın, ülkesini ne hale getirdiğine bakmadan, kendisini hala "Arap dünyasının bir kurtarıcısı" gibi gördüğüne dikkat çeken gözlemciler, Arap şehirlerinin sokaklarında ona bağlılık duyan Arapların sayısının da az olmadığını bildirdi. Siyasi gözlemciler, Arapların, Saddam Hüseyin'i, "İsrail'e ve Batı'ya meydan okuma cesaretini gösteren bir lider" olarak görüp hayranlık duyduğunu, ama, tümüyle Körfez bölgesinin güvenliğini tehdit eden kötü bir diktatör olarak korkularını da gizleyemediklerini belirtti.