Sepet Örmekle Geçen Hayatlar

Yıllar önce çeşitli umutlarla geldikleri Mersin'de ekmek parası kazanmak için ördükleri sepetleri satmaya başlayan aileler, artık ürünlerine ilgi azalsa bile mesleklerine dört elle sarılmaya devam ediyor. Bir zamanlar genellikle çamaşırlık veya sebzelik olarak gündelik hayatın birçok alanında yer bulan kamıştan örme sepetler, artık plastik ürünlerin tercih edilmeye başlanmasıyla gözden düştü. Geçmiş yıllarda bu ürünün rağbet görmesiyle yaygınlaşan sepet örmeciliği işi ise her geçen gün ilgi kaybetti. Eskisi kadar getirisi olmasa da mesleklerini sürdürmeye çalışanlar ise bu işin artık yaşam biçimleri haline geldiğini ifade ediyor. Mezitli ilçesinde yol kenarlarına kurulan tezgahlarda yaptıkları el emeği göz nuru sepetlere alıcı bekleyenler, her gün yeni umutlarla işlerini sürdürüyor. Yaklaşık 66 yıldır sepet ören 76 yaşındaki Dürdane Akyol, AA muhabirine yaptığı açıklamada, bu işi anne ve babasından öğrendiğini, kendisinin de mesleği çocuklarına aktardığını ifade etti. Göçle geldikleri kentte sepetçilikten başka gelirlerinin olmadığını vurgulayan Akyol, güçlüğüne rağmen bu işi yapmak zorunda olduklarını söyledi. Akyol, son yıllarda kamış bulmakta da sıkıntı çektiklerine dikkati çekerek, "Sepetlerin fiyatları boyutuna göre 5 ile 30 lira arasında değişiyor. Çok da kazanamıyoruz çünkü artık çok sepet satamıyoruz. Sepet örerken avuç içimiz ve parmaklarımız kesiliyor ancak başka seçeneğimiz yok" dedi. İki çocuk annesi Serpil Yüce de 18 yıldır sepet ördüğünü, eşiyle beraber bu işi yaptıklarını, çocuklarının da okul sonrasında kendilerine yardım ettiğini anlattı. Çocuklarının iyi sepet ördüğünü ancak onların bu işi yapmasını istemediğini ifade eden Yüce, başka gelirleri olmadığı için bu işi yapmayı sürdüreceklerini sözlerine ekledi.