KADIN

Bize Ulaşın BİZE ULAŞIN

Sevgilim, senle ben ikimiz…

Şimdiki aklımla doğuma çeyrek kala bir zamanda bulsaydım kendimi, kocama, hayat arkadaşıma aşağıdaki gibi bir mektup yazardım…

Sevgilim, senle ben ikimiz…

Canım…

Az kaldı. Ben anne olmak üzereyim, sen ise baba.
Evladımızı taşımak nasıl bir duygu, anlatmam mümkün değil. Bazen “hep içimde kalsın ve onu böyle koruyayım” istiyorum Bazen de benim bir hatamın, bir düşmenin nelere mal olacağını düşünüp, “artık doğsun” diyorum… Benimle aynı duygulara sahip olmanın mümkün olmadığının farkındayım.
Senden birkaç ricam var. Aylardır annelik, ebeveynlik, bebek bakımı üzerine okuyorum, araştırıyorum. İşte tam da bu nedenle aşağıda okuyacaklarını sana söylemem gerek. Her ne kadar annemin dediği gibi “her bebek kendi kitabını yazsa da” güvenilir kaynaklardan bilgi almak gerektiğine inanıyorum.
“Lohusa” günlerim başladığında belki başka biri olacağım. Biliyorsun, hormonlarım zaten devrede. İşte o zaman daha hassas olacağım. Ya da belki sinirli olurum. Belki depresyona girer kendimi bir odaya kapatırım. Hatta belki hiç değişmem. Bana inan, ne yaşayacağım, ben de bilmiyorum. Şu an tek bildiğim “benimle olmanı” istediğim.

Seni ihmal edebilirim. Bebeğimi kimseyle paylaşmak istemeyebilirim. Sen kucağına aldığında bile “ay aman dikkat” diyebilirim istem dışı. Hazır ol buna…
Uykusuz olacağım. Bana ne kadar yardım etsen de emziremeyeceğine göre, uykusuz olacağım. Bu nedenle diğer işlerde ne kadar bana yardımcı olursan, o kadar sevinirim. Her ne kadar ev misafirle dolup taşsa da kolumdan tutup beni odamıza götürmeni istiyorum, bebeğimiz uyurken beni de dinlenmem konusunda teşvik etmek için.

Mesela hastanede beni yalnız bırakma. Herkesle sohbet etmek isteyeceğini biliyorum ama benim yanımda görmek istediğim kişi sensin.
Kilolarımı hemen veremeyebilirim. Bana bununla ilgili bir şey söyleme olur mu?

Benden akşamları eskisi gibi yemek ya da ilgi beklemeyeceğini umuyorum. Misafir gelmek isteyenlere yorgun olduğumuzu söyleyebilirsin mesela. Çünkü ben sadece çocuğumuzla ilgileniyor olacağım.

Senden beni beslemeni istiyorum. Okuduğum yazılarda “anne bebeği besler, baba da anneyi” diyor. Beni duygusal açıdan beslemenin dışında gerçekten beslemen gerekiyor biliyor musun? Çünkü yemek yemeyi unutabilirim. Çünkü aslına bakarsan, adımı unutabilirim.
Hafta sonları arkadaşlarınla tabii plan yap ama sabah gidip akşam gelme olur mu? Hafta içi zaten yalnız olacağım…
Sen de kitap oku sevgilim. Sen de tecrübeli annelerle, babalarla konuş. Sen bana öğret mesela bebek bakımıyla ilgili bazı şeyleri.
İstemeden kırarsam büyüklerimizi, onlardan benim adıma özür diler misin? Eğer onlar beni kırarsa zaten hassas bir dönemde olduğumu, beni anlayışla karşılamalarını ister misin?

Ben seni daha şimdiden anlıyorum. Ya da umarım öyledir. Fakat inan, anlamak için elimden geleni yapacağım. Baba olmanın birçok endişeyi beraberinde getirdiğini, bize kusursuz bakmak istediğini ve bunun zaman zaman ağır geldiğini. Lütfen şunu unutma ki, ben her zaman senin yanındayım. Büyük beklentilerim yok. Hatta bizimle ilgilenmen dışında bir beklentim yok. Eğer bu dönemde kavgalarımız artarsa, bazen birbirimize yabancılaşsak da, hepsi geçecek. Aklından hiç çıkarma lütfen bunları. Dediğim gibi, zaman zaman öfke nöbetleri geçirsem de, seni ihmal etsem de şunu bil ki, seni çok seviyorum ve bebeğimizi sadece seninle büyütmek istiyorum.

Çocuk doğduktan sonra anne baba ilişkisi

Şebnem Ö. Seçkiner
www.manyakanne.com
www.facebook.com/manyakanne
instagram.com/manyakannee

En Çok Aranan Haberler