'Sezaryenin artmasıyla kadınlar doğum yeteneğini kaybediyor'

Doğum yapmanın giderek ameliyata dönüşmeye başladığını ve sezaryenin yaygınlaşmasıyla kadınların doğum yeteneklerini kaybetme riskiyle karşı karşıya olduğunu iddia eden Odent'e, Türkiye'deki meslektaşlarından itiraz geldi.

Fransa'nın önde gelen kadın doğum uzmanlarından 84 yaşındaki Michel Odent yeni kitabında doğum yapmanın giderek bir ameliyata dönüşmeye başladığını ve doğum sırasında ilaç kullanımının artıp sezaryenin yaygınlaşması sonucu kadınların yardım almadan doğum yapabilme yeteneklerini kaybetme riski ile karşı karşıya olduğunu belirtiyor. "Ebelere İhtiyacımız Var mı?" adlı kitabında Odent, ortalama bir doğumun 50 yıl öncesine kıyasla çok daha uzun sürdüğünü ve bu durumun kadınların doğum yapmakta zorlanmaya başladığını ortaya koyduğunu söyledi.

'ASIL ÖNEMLİ OLAN ANNE SAĞLIĞI'

Kadın Doğum Uzmanı Leyla Mollamahmutoğlu, Odent'in tespitini bütün kadınlar için söylemenin doğru olmayacağı görüşünde. Kırsalda yaşayan bir kadın ile modern kent hayatına entegre olmuş bir kadının doğurma sürecinin aynı olmadığına dikkat çeken Mollamahmutoğlu, "Modern kent yaşamına oranla kırsaldaki kadınlar yardım almadan da bunu başarabiliyor. Biz burada sezaryen ve ilaç kullanımını eleştirirken anne ölümlerinin düşmesinden de bahsetmeliyiz. Sezaryenden mümkün olduğunca azami şekilde faydalanmaya çalışıyoruz. Fakat bu bizi sezaryen yanlısı da yapmıyor. Burada annenin sağlığını da düşünmemiz gerekiyor" diyor.

Kadın Doğum Uzmanı Osman Gürsel Erkılıç ise doğumun doğal bir hadise olduğunu belirterek şunları söyledi: "İlaçlar bizim içindir. Gerektiği zaman doğru dozda kullanıldığında hayat kurtarır. 30-40 yıl önce doğum sırasında anne ölümü oranları yüzde 10 civarındaydı. Anne ölümlerini günümüzde fazla görmüyoruz. Bunda doğum hekimliğinin, teknolojinin gelişmesi ve kullanılan ilaçların da etkisi vardır. Sadece tabiata bırakılmış olsaydı eski anne ölümü oranları bugün de yüksek olurdu. Böyle toptancı bir yaklaşımı doğru bulmuyorum. Bugün doğum sürelerinin uzaması, kentsel yaşam, beslenme değişiklikleri gibi sosyo-ekonomik şartlara ve kırsal-kentsel kadın arasındaki psikolojik farklılıklara da bağlanabilir."