Sunmak kelimesinin kökeni Eski Türkçeye dayanır. Eski Türkçede “uzanmak, el uzatmak” anlamına gelen "sun-" fiilinden evrilmiş olup günümüze kadar ulaşmıştır. Günümüz dil bilgisinde geçişli fiil olarak kullanılan sunmak kelimesi, "sun" köküne eklenen "-mAk" ekiyle türetilmiştir. Sunmak kelimesinin özgün anlamı geçişsiz ve dönüşlü olarak yer alırken “el uzatmak” anlamından evrimle geçişli kullanım kazandığı düşünülür. Türkçenin eski dönemlerinden beri dilimizde var olan kelime eski dönemlerde "uzanmak, uzatmak" anlamında kullanılmış olsa da zaman içerisinde takdim etmek, aktarmak gibi anlamlar da kazanmıştır. Sunmak eş anlamlısı bulunan sözcükler arasında yer aldığı gibi çeşitli anlamlara da karşılık gelebilir. Türk Dil Kurumuna göre sunmanın anlam karşılıkları aşağıda listelenmiştir:
Geçişli fiil olarak kullanılan sunmak kelimesini içeren örnek cümleler şu şekildedir:
Günlük hayatta sunmak kelimesi pek çok yerde kullanıldığı gibi sunmanın eş anlamlısı çeşitleri de tercih edilir. Sunmak kelimesinin eş anlamı olan kelimeler farklı bağlamlarda kullanılabileceği için eş anlamlıları kullanırken mutlaka cümlenin ve asıl kelimenin hangi anlamda kullanıldığını kontrol etmek gerekir. Sunmak eş anlamlısı kelimeler:
Sunmak kelimesi cümle içinde farklı bağlamlarda kullanılabilir. Sunmanın eş anlamlısı olan kelimeler de sunmayla aynı anlamı karşılasalar da cümle içinde bu kelimeleri birbirinin yerine kullanırken cümlenin bağlamı kontrol edilmelidir. Sunmak kelimesinin eş anlamı olan kelimelerle örnek cümleler: