Suriye'de savaşın engellere mahkum ettiği siviller destek bekliyor

İDLİB (AA) - BURAK KARACAOĞLU/EŞREF MUSA- Suriye'de 7 yılı aşkın süredir devam eden iç savaşta yaralanarak engellere mahkum olan siviller, sığınmacı kamplarında hayat mücadelesi veriyor. Bazıları sağlıklarına kavuşmak, bazıları ailelerini geçindirmek ya da okula gidebilmek için destek bekliyor.

İç savaşın engelli hale getirdiği siviller, sığınmacı kamplarındaki zor koşullardan herkesten fazla etkileniyor. Ailelerine maddi destek olamadıkları için ayrıca üzüntü çeken bu kişiler, hayata uyum sağlayabilmek için destek bekliyor.

Beş engelli çocuğuyla İdlib'de bir kampta yaşam mücadelesi veren anne Um Ahmet, Dünya Engelliler Günü vesilesiyle yaşadıklarını AA muhabirine anlattı.

Eşinin Esed rejimi tarafından keyfen alıkonulduğunu ve işkence nedeniyle hasta olduğunu belirten Um Ahmet, "Çalışmam gerekiyor ama benim de omurgamda kayma var. 20 yaşında engelli bir kızım vardı. Hastalandı. Ona ne süt ne de başka şeyler temin edebildik. 40 kiloydu. Öldüğünde ise 12 kiloya düşmüştü. Bazen ölmesinde benim de payım var diye düşünürüm. Şimdi diğer engelli çocuklarımı tedavi ettirmek istiyorum. Hiçbirine bakacak durumum yok." diye konuştu.

16 yaşındaki oğlunun da hava saldırısında bedenine şarapnel parçası isabet etmesi sonucu engelli hale geldiğini ve ameliyat edilmesi gerektiğini aktaran Um Ahmet, " Ama felç olma ihtimali var. Kocam kalp hastası. Ona da ameliyat yapılması lazım." dedi.

Um Ahmet, ağrılarına rağmen iş fırsatı çıkarsa çalışmak istediğini söyledi.

- Tek isteği çocuklarının ihtiyaçlarını karşılayabilmek

Esed rejiminin saldırıları sonucu engelli kalan Abdülrezzak Gamruk da Humus'un Kuseyr ilçesinde 2013'te Esed rejimin hava saldırılarında bir şarapnel parçasının vücuduna isabet ettiğini anlattı.

Gumruk, "Şarapneller elimi kesti. Ayağımı kırdı. Biri de omurgama girdi. Hayır sahipleri tedavi için beni Lübnan’a götürdü. Yol sekiz gün sürdü. Ayağım kurtlanmaya başladı. Kaçak yollardan girmeye çalıştık. Gündüz ağaçlar altında saklanırdık. Geceleri yürürdük. Lübnan’da tedavi gördüm. Sağlık durumum daha iyi oldu. Daha sonra İdlib’e geldik." dedi.

Çocuklarının ihtiyaçlarını temin edemediği için çok yorulduğunu söyleyen Gumruk, şunları kaydetti:

"Hayatım trajik. Çocuğum bir şeyler almak için benden para ister ama verecek bir şeyim yok. Gücüm, takatim yok. Çocuklarıma hizmet edemediğim, onların ihtiyaçlarını temin edemediğim bu hayat beni yordu. Çocuklarımın yorulmasını istemiyorum. Benim yaşadıklarımı onların yaşamasını istemiyorum."

- Okula dönmek için protez bekliyor

Hava saldırıları nedeniyle engelli kalanlardan Muhammed Telfah da 2015'teki bir hava saldırısı sonucu yaralandığını aktardı. Telfah "Roket görünce yere uzandım. Uyanınca bedenimde bir ağırlık hissettim. Arkaya baktım, iki ayağım kesilmişti." dedi.

Yaralanınca aklına ilk annesinin geldiğini belirten Telfah, "Yine de Elhamdulillah dedim. İlk saniyeler garip bir histi. İsabet öncesi ben liseyi kazanmıştım. Ama hava ve kara saldırıları nedeniyle okullar durdu. Engelli kalmadan önce günlerim çok doluydu. Gündüz okulda ve sonrası tarlada çalışmaktan ibaretti. Öğrencilik ile çiftçilik arasında geçerdi günlerim." diye konuştu.

Üniversiteye dönmek istediğini söyleyen Telfah, şunları kaydetti:

"Ama okula protezsiz gitmek imkansız. İnşallah bulunur da eski halime kavuşurum ve bu engelleri aşarım. Her insan eski haline, gücüne kavuşmak ister. Akıldan çıkmaz. Benim için en önemli olan nokta, eğitimime devam etmemdir. Engellilik, nefis engelidir. Fizik ile alakalı değildir. Engelli olmakla hayat durmaz. Acizlik değildir. Hedef koy ve onu gerçekleştirmeye çalış."