Survivor Avatar Atakan Arslan'ın duygusal anları: Babam ve annemle görüşmüyorum, çocukluğum yüksek şiddet ve sevgisizlikle geçti

'Avatar' lakabı ile tanınan milli boksçu Atakan Arslan, Bana Göre TV'de yayınlanan Katarsis programında Uzman Psikolog ve yazar Gökhan Çınar'ın konuğu oldu. Survivor şampiyonu Avatar Atakan, tüm kırılma noktalarıyla hayat hikayesini anlatırken duygusal anlar yaşadı. Anlattıklarıyla izleyenleri de duygulandıran Atakan Arslan, çocukluğunun sevgisizlikle geçtiğini ve anne babasıyla da görüşmediğini de söyledi.

"BÜYÜDÜĞÜM YERDEKİ ARKADAŞLARIMIN YARISI..."

Avatar Atakan programda şunları söyledi:
"Beni kurtaran ve yok olmamı engelleyen şey spordu. Bir şeylerden kaçmaya kurtulmaya ve başka yerlere atmaya inanç olması gerekiyor şampiyonluğu yakalaması için. Benim doğup büyüdüğüm yerdeki arkadaşlarımın yarısı ya madde bağımlısı ya cezaevinde yada bu tarz işlerle ilgileniyor. Bunun bedelini fazlasıyla ödedim sıfır noktasından yine sıfır noktasına geldim. Hayat herkese nazik davranmıyor bize de davranmadığı gibi"

"SOFRADA TUZ YOK DİYE ANNEM..."

"Kadıköy'de doğdum. Çocukluğumda 7 yaşından sonraki pek sarmadı. Hem babannem dedemlerle, hem de annemlerle beraber büyüdüm. Hatırladığım şeyler genelde şiddetle kavga gürültüyle alakalı. Şiddetle alakalı sevgisizlikle alakalıydı. Evde mutlu bir an pek hatırlamıyorum. Bunlar bende hep travma olarak kaldı. 'Sofrada niye tuz yok' diye annem dayak yer. Yüksek şiddetin olduğu bir ailede büyüdüm. Babamla görüşmüyorum, iyi diyemeyeceğim. Çok uzun süre sonra bir kere görüştüm o zaman ağlamıştım ama sonra yine o hissiyat kayboldu. Belki bir insanla beraber büyümeniz gerekiyor, bu olmayınca o sıradan bir insan gibi oluyor.

"YILLAR SONRA ANNEMİ GÖRDÜĞÜMDE SAATLERCE AĞLADIM"

"Anne baba olana ehliyet verilmeli yoksa biz travmalarla dolu bir toplumuz. Babam eve gelsin istemezdim, seyahate giderdi dönsün istemezdim. Annemi de yıllar sonra gördüm. Ben gittim bir gün Anneler Günü'nde. Merak ettim bu kadar yıldır görüşmemiz neler oluyor diye. Duygu boşalması yaşadım çok ağladım. Sanki ona da kendime de haksızlık yapıldığını düşündüm o an. 2-3 saat ağlamışımdır neden böyle oldu diye. Kendimi bir yabancı yanında hissettim, bir boşluk benim için çok bir şey hissetmiyorum. Mutlu bir aile içinde büyümüş olsam başka şeyler olabilirdi, farklı hissedebilirdim kendimi."