Ota Benga, 1883 yılında Belçika Kongosu’nda doğdu. Günümüzde o bölgenin adı Demokratik Kongo Cumhuriyeti olarak biliniyor. Kongo’da yaşayan Mbuti pigmesinin bir mensubuydu. Adı yerel dillerinde ‘dost’ anlamına geliyordu. 1.5 metreden kısa olan Mbuti halkı, avcılıkta son derece başarılıydı. 19 yaşındaki Ota, evli ve iki çocuk babasıydı. Ailesinin ihtiyaçlarını avla karşılıyordu. Birgün çıktığı avdan köyüne döndüğünde karısının ve 2 çocuğunun, kabilesinin çoğuyla birlikte öldürüldüğünü gördü. Köyünü talan eden Amerikalı kişilerin elinde bir liste vardı. Listede, “ 1 adet pigme şefi, şefin eşini, 1 yetişkin erkek, 1 yetişkin kadın, 1 evlenmemiş genç kadın, 2 çocuk, 1 kadın rahip, 1 erkek rahip. Bu sayılanların hepsi pigme olacak” ifadeleri yer alıyordu. Ota Benga, bu listedeki yetişkin erkek olarak esir alındı.
Ota Benga’yı Verner St Louis dünya fuarında sergilemek üzere hristiyan misyoner Samuel Philips Verner satın aldı. Fuar kurulduğunda Ota Benga, kayıtlarda ‘sıcakkanlı kişilik’ olarak tanımlandı. İnançlarından dolayı törpülediği sivri dişleri ile saf yamyam olarak ziyaretçilere anlatıldı. Benga’yı görmek için fuara 20 milyon kişi geldi. Ota Benga'nın kendisini görmek için 25 sent, ekstradan bir de dişlerini görmek için fazladan 5 sent para ödüyorlardı.
1906 yılında bu sefer de Bronx Hayvanat Bahçesi’nde maymun ve orangutanlarla aynı kafese konuldu. Kafesinin önündeki tabelaya tanıtım amacıyla, “ Afrika Pigmesi, "Ota Benga, yaş 23 yıl, boy 1.49 metre, ağırlık 46 kg. Kasai Nehri, Kongo Özgür Devleti, Güney Orta Afrika'dan Dr. Samuel P. Verner tarafından getirildi. Eylül boyunca her öğleden sonra sergilenecektir” ifadeleri yazıldı. Benga bu hayvanat bahçesinde maymunları kucaklayıp oynamaya ve orangutanlarla güreşmeye zorlanıyordu. Kısa sürede ziyaretçi rekoru kıran hayvanat bahçesi yönetimi diğer taraftan insan hakları savunucularının artan baskılarına dayanamadı ve Ota Benga'yı bir süre sonra serbest bıraktı.
Serbest kalınca İngilizce öğrenip bir tütün fabrikasında iş bulan Ota Benga fiziksel olarak serbest olsa da zihninden yaşadıklarını atamadı ve 1916'da kalbine ateş ederek intihar etti.
