BİZE ULAŞIN
Soru: Yaklaşık üç ay önce, evden 5 saat uzaklıkta olan yeni bir şehre taşındım, iki yıllık erkek arkadaşımdan ayrıldım, yeni bir işe başladım ve master çalışmalarıma başladım, hepsi aynı zamanda oldu. Yine de gülümsemeliyim. Çalıştığım saatlerden dolayı hiç arkadaş bulamadım. Yalnız ve korkmuş hissediyorum ve odaklanma zorluğu yaşıyorum. Her gün ağlıyorum. 15 pound kaybettim ve hiç ihtiyacım olmayan şeylere düşüncesizce para harcıyorum. Neler oluyor? Kendimi kaybolmuş ve boşlukta hissediyorum ve bu durumdan çıkmanın ya da bunu sonlandırmanın yollarını arıyorum. Sadece nefret ettiğim bir yerdeki yaşam hareketlerini gözlemleyen bir zombi gibi hissediyorum. Ne yapmalıyım? Leyla
Cevap: Ne yaşadığınıza dair tamamen bir değerlendirme yapmadan kesin bir şey söyleyemem, fakat hayatınızdaki stresli pek çok değişikliğe karşı depresif bir reaksiyon veriyor olabilirsiniz. Çok bunalmış ve mutsuz olduğunuz, ve hayatınızda size keyif verebilecek şeylerin ciddi bir eksikliğini duyuyorsunuz gibi geliyor kulağa. Hayatınızdaki boşluğu düşüncesizce satın aldığınız “şeylerle” doldurmaya çalışıyor olabilirsiniz… fakat soyut ihtiyaçlar, somut objelerle karşılanamaz.
Bir ihtimal, işte ya da okulda yeni arkadaşlar edinmeye çalışmanızdır. Bir iş ya da sınıf arkadaşınıza bir zaman sizinle öğle ya da akşam yemeğine gelmesini sormaya ne dersiniz? (Ne kadar meşgul olduğunuz önemli değil, bir ara yemek yemek zorundasınız). Ya da katılmaktan keyif alabileceğiniz okulla ilgili bir organizasyon ya da toplantı olup olmadığına bakmak?
Ayrıntılı bir şekilde, yapmaktan keyif alabileceğiniz şeyleri, kendi kendinize ya da başka biri ile tasarlamayı – ve harekete geçirmeyi – deneyin. Köpük banyosu ve doğa yürüyüşü gibi ufak keyifler bile yenilenmenize yardımcı olabilir.
Hayatınızın bu geçiş yolculuğunda destek almak için okulunuzdaki bir danışmanla konuşmayı da dikkate alabilirsiniz. Böyle bir yardım, öğrenci sağlığı servisinde ya da kampus danışma merkezinde mümkün olabilir. İyi şanslar.
Psikiyatrist Peggy Elam
