Mülteci kabulünde sayı değil, mültecilerin yaşam koşulları önemlidir. Türkiye’de zorla fuhuş yaptırılan Suriyeli mültecilerden, kaçak olarak çalıştırılan mültecilere ve hatta büyük şehirlerde dilencilik yapan mültecilere kadar bir çok haberi her gün duyuyoruz. Türkiye’deki mültecilerin yaşam standartları yükseltilmeden, Nobel Ödülü alınması çok zor.
Ege sahillerinde gün geçmiyor ki, Suriyeli mültecileri taşıyan bir bot batmasın. Suriye ile olan kara sınırımız ise deyim yerindeyse ‘evlere şenlik’. Türkiye’nin sınırlarındaki güvenliğini düzeltip, olması gereken düzeylere getirmeden Nobel Ödülü alınması çok zor.
Basın mensuplarına uygulanan baskı her geçen gün daha fazla artmakla beraber, bir çok gazetecinin can güvenliği konusunda endişe ettiği büyük gerçek. Tayyip Erdoğan’ın basın mensuplarına açmış olduğu yüzlerce davayı da göz önüne alırsak, Nobel Ödülü alınması çok zor.
Son 13 Yılda Türkiye basınına uygulanan sansürleri düşünürsek, (uluslararası raporlar Türkiye’nin basın özgürlüğü konusunda sınıfta kaldığını ve daha kötüye gittiğini açık ve net bir şekilde ortaya koyuyor) bu baskıcı düşünce tarzı ile Nobel Ödülü alınması çok zor.
Bir çok internet sitesinin mahkeme kararı beklenmeden kapatılmasına yetki veren yasa, yakın bir tarihte AKP hükümeti tarafından anayasaya konuldu ve uygulanmaya başladı, bu tür baskıcı yasalarla Nobel Ödülü alınması çok zor.
Bir çok kişinin sosyal paylaşım platformlarında paylaştıklarından ve doğal hakları olan protestolara katıldıklarından dolayı tutuklandığını veya sorguya alındığını düşünürsek, hatta bu kişilere 18 yaşından küçük çocukları da eklersek, bu şartlarda Nobel Ödülü alınması çok zor.
Kadınlar ve erkeklerin bir arada yan yana oturmasını istemeyen, öpüşmelerine dahi karşı çıkan bir düşünce yapısı ile de Nobel Ödülü alınması çok zor.
