Türkiye’de Chavez’i sevenler, neden seviyor?

Venezuela lideri Hugo Chavez’in ölümünden sonra Türkiye’nin sosyal medya ortamında gösterilen tepkiler, Latin lidere Türkiye’de de sempati duyan önemli bir kesimin olduğunu ortaya koydu.

Chavez’in sol çizgide biri olmasına karşın ölümüyle ilgili üzüntü içeren mesajları Türkiye’de sadece sol görüşlülerin paylaşmaması dikkat çekti.

Türkiye’de toplumun bir kesiminde Che Guevara, Fidel Castro, Hugo Chavez gibi Latin Amerikalı politik kişiliklere duyulan sempatinin nedeninin, asıl olarak bu liderlerin ABD’nin politikalarına karşı çıkmalarıyla ilgili olduğu düşünülüyor.

İletişim bağlamında Latin Amerika üzerine çalışmaları olan, Marmara Üniversitesi İletişim Fakültesi’nden Dr. Sevilen Toprak Alayoğlu, BBC Türkçe’ye yaptığı açıklamada, Latin Amerika’nın Türkiye coğrafyasıyla tanışıklığının geçmişe dayandığını, Türkiye’deki Latin Amerika ilgisininse 1960’larda başladığını belirtiyor.

'Söylediği şarkılar ve ettiği küfürler de etkili'

Şu sıralar Barcelona Özerk Üniversitesi’nde konuk öğretim üyesi olarak görev yapan Alayoğlu bu durumu şöyle açıklıyor: “Türkiye’de Güney Amerika ilgisi; 68 kuşağının eksiksiz hayat idealiyle Küba Devrimini milat almıştır. Nazım Hikmet’in 1968’deki ‘Saman Sarısı’ şiiri ile başlayan, Doğan Özgüden yönetimindeki Ant yayınları ve Ant dergisi ile birlikte devam süreçte Türkiyeli devrimciler Güney Amerika’yı, Che’yi kitaplardan öğrenmişlerdir. Diğer taraftan, Güney Amerika ise Turco’larla oldukça önceden, 18. Yüzyıl’da başlayan, Osmanlı’dan giden parçalı göçlerle tanışmıştır.”

Alayoğlu Chavez’e yönelik ilgisininse geçmişteki ilgiden farklılıklar içerdiğini söylüyor.

Farklı siyasi kimliklere mensup Türkiyeliler’in Chavez’e yönelik sempatisinin arkasında farklı nedenlerin olduğunu belirtiyor Alayoğlu: “Chavez’in Allah inancı, komünist değil sosyalist oluşu, bir misyonu olması, hem darbe yapan hem darbe gören bir asker olması; Amerikan karşıtlığı; Venezuela’da zenginlere karşı ulusalcı, Güney Amerika’nın diğer ülkeleriyle kıtasal birlikçi etkili olmuştur.”

Alayoğlu, Chavez’in alışılageldik bir lider olmamasının da bu sempatide etkili olduğunu belirtiyor: “Güney’in temel karakteristiklerinden biri olan Zambo ırkından gelişi, söylediği şarkılar ve ettiği küfürlerle alışıla gelmiş başkan formatının dışında olması ve son olarak iktidarı, kızlarına yahut yakın çevresine değil, Avrupa’nın vaktiyle ona taktığı lakap olan ‘otobüs şoförüne’ bırakması düşünüldüğünde, farklı ilgilerin sebepleri anlaşılmaktadır.”