Türkçe'de oldukça yaygın olarak kullanılan üzsüz benzeşmesi, özellikle günlük hayatta dilin doğal akışını koruyarak daha anlaşılır ve akıcı bir konuşma sağlamak için uygulanan bir kuraldır. Ünsüz benzeşmesi, Türkçe'de bir sözcüğün sonunda sert ünsüzle (p, ç, t, k) biten bir kelimeye yumuşak bir ünsüzle başlayan ek geldiğinde bu yumuşak ünsüzün sertleşmesi kuralıdır.
Ünsüz benzeşmesi, Türkçe'de sert ünsüzle biten bir kelimeye yumuşak ünsüzle başlayan bir ek geldiğinde gerçekleşen bir ses olayıdır. Bu kurala göre sözcüğün sonundaki sert ünsüz ekin başındaki yumuşak ünsüzü sertleştirir ve aralarında uyum sağlar. Türkçe'de ünsüz benzeşmesi örnekleri özellikle sert ünsüzle biten sözcüklere ek getirildiğinde ortaya çıkar.
Ünsüz benzeşmesine örnekler verilerek bu kuralın günlük dilde nasıl kullanıldığını daha iyi anlamak gerekir. Örneğin, "kitap" kelimesine "-cı" eki eklendiğinde "kitapcı" değil "kitapçı" olarak yazılır. Aynı şekilde "renk" kelimesine "-de" eki geldiğinde "renkde" değil "renkte" olur. Bu kuralla birlikte Türkçe'de kelimeler arasındaki ses uyumu sağlanarak dilin akıcılığı korunur.
Ünsüz benzeşmesi tanımı, Türkçe'de bir kelimenin sonunda sert ünsüzlerden (p, ç, t, k) biri varsa ve bu kelimeye yumuşak ünsüzle (b, c, d, g) başlayan bir ek geldiğinde yumuşak ünsüzün sertleşerek kelimenin akışına uyum sağlamasıdır. Bu kural, dilin akıcılığını ve telaffuz kolaylığını artırmak amacıyla kullanılır. Ünsüz benzeşmesi harfleri arasında p, ç, t, k ile b, c, d, g harfleri bulunmaktadır. Bu harfler arasında bir değişim gerçekleşir.
Ünsüz benzeşmesi, Türkçe'de yaygın olarak görülen bir kuraldır ve dilin yapısal özelliklerini anlamada önemli bir yere sahiptir. Ünsüz benzeşmesi örnek cümleler aşağıda verilmiştir: