Uykusuzluk

Uykusuzluk

İnsanı yaratan Allah onu o kadar güzel mekanizma ve özelliklerle donatmış ki her geçen gün bir yeni özelliğimiz daha keşfediyor ve onu yaratana secde ve hamd ediyoruz.

Uykusuz kalmayan biri ya da derdinden muzdarip olmayan birisi aslında uykunun ne kadar da büyük bir nimet olduğunu anlamıyor. Ta ki uykusuz kalsın ve bunun kıymetini bilsin.

Uyku halinden önce her şeyi kontrol altında tutan beyin bir nevi pasifize oluyor ve kendisine bağlı organları da pasifize ediyor. Bu pasifize etmekle beraber belli frekansa kadar sesleri duymuyoruz. Gözlerimiz kapanıyor ve organlarımız dinlenmeye geçiyor.

Yürüyen ayaklar yürümez, konuşan dil konuşmaz oluyor. Her şeyin yöneticisi olan beyne hiçbir önemli haber gönderilmez oluyor.

Bunlar bedenimizin işleyiş mekanizması ve arkasında onu var eden güç var. Bir de uyumadığımız, gözlerimizi kapamadığımız halde beynimizin uyuduğu, uyuştuğu haller vardır. Bu durumlarda bakar ama algılayamaz, görür ama tanımlayamaz, duyar ama anlayamayız. Uyanık olmamız beynimizin algısını sağlamamıza yetmez.

İşte o zaman anlarız ki görme yetimizden önce görmemizi isteyen bir güç var. Duyma yetimizden önce duyduğumuzu anlayacağımız mekanizmayı bizden gayri işleten bir kuvvet var.

Mesele bizim onu algılayıp algılayamamızda saklı. O istemezse bir şey olmaz. O isterse de ne kadar mantıklı düşünürseniz düşünün ve ne kadar tedbir alırsanız alın yine olur.

Veyl olsun onun kader diye çizdiği ve imtihan diye de uyguladığı bu sistemi algılayamayıp kendi nefislerini O’na ortak koşanlara

Bekir Kale Ahıskalı