Türkçede birden fazla anlamı olan, farklı dillerden gelip zaman içinde söyleniş biçimleri ile ya da aldıkları eklerle Türkçeleşen ya da farklı anlamlardaki kelimelerin bir araya gelmesi ile oluşan birleşik türde birçok kelime vardır. Bu tür kelimeler yazımlarında en sık yanlışa düşülen kelimelerdir. Doğru yazım ya da doğru telaffuz için oluşturulmuş olan Türkçe yazım kurallarına uyulması önemlidir.
Türk Dil Kurumu (TDK) varoluş kelimesi için felsefe alanında kullanılan ve isim türünde tek bir tanım yapmıştır. Varoluş TDK (Türk Dil Kurumu) resmî internet sitesinde yer alan Türkçe Sözlük sayfasındaki bu tanıma göre var olmak, yaşamak anlamına gelir. Bu kelime öz ve mevcudiyet kelimelerinin de karşıtıdır. Bir şeyin ne olduğu ya da nasıl olduğundan çok var olduğu olgusu ile ilgilenir. Felsefe alanında kullanılır ve oluş ile var kelimelerinin bir araya gelmesiyle ortaya çıkmıştır.
Farklı felsefi görüşlerde ayrı ayrı açıklanan varoluş kavramı, iki farklı kelimenin bir araya gelmesi ile oluştuğu için birleşik türde bir kelime olarak kabul edilir. Ancak iki kelime de bir araya geldiği zaman anlamını kaybettiği ve bir araya geldiklerinde bambaşka bir anlama karşılık geldiği için bitişik olarak yazılır. Varoluş kelimesinin ayrı olarak yazılması yazım yanlışı kabul edilmiştir. Türkçede birleşik türde bir kelimenin ya da fiilin ayrı ya da bitişik yazılması da bazı kurallara bağlıdır. Bu kurallara göre varoluş ayrı yazılmamalıdır.
Varoluş yazımı bitişik olması gereken kelimelerden biridir. Türkçe yazım kurallarına göre varoluş doğru yazılışı ayrı olamaz. Çünkü Türkçe krallarına göre ses düşmesine, anlam değişikliğine uğrayan kelimeler bir araya geldiğinde bitişik yazılmalıdır. Ayrıca etmek ya da olmak gibi yardımcı fiil kullanılarak üretilen birleşik türde kelimeler de genel olarak ayrı yazılır. Ancak yardımcı fiilin yanına geldiği ilk kelime anlam ya da ses değişikliğine uğramışsa bitişik yazılması doğru olur.