Roger, cildinin bazı kısımlarının melanin adı verilen pigmentasyonu kaybettiğini keşfetmeye başladı. Ailesinde vitiligo rahatsızlığı olmamasına rağmen cildinde bazı bölgeler yavaş yavaş beyazlamaya başlayan Monte önyargılı bakışlara maruz kaldığı için ağır bir depresyon yaşadı.
Cildindeki renk eşitsizliğinden dolayı yabancılar, bulaşıcı hastalık kapabileceğini düşünüp Monte'nin yanına oturmaktan çekindi. Fiziksel görünüşüyle ilgili çoğu zaman sert eleştirilere maruz kaldı. Roger çareyi görüntüsünü gizlemekte buldu.
Aynalara küsen ve uzun bir süre boyunca kendisiyle mücadele eden Roger ağır makyajlar yaparak sosyalleşmeyi tercih etti. Ten rengini gizlemek için yaptığı makyajlardan sonra hayatı adeta kısıtlandı. Plaja, spor salonuna ya da onu terletebilecek herhangi bir aktivite yapmamaya başladı.
İlk vitiligo lekesini 23 yaşında fark eden Monte’nin hayatı 2016 yılında tamamen değişti. Spor salonunda yeni edindiği arkadaşları sayesinde gerçek yüzünü dünyaya göstermeyi başardı. Arkadaşlarının desteğiyle sosyal medyada lekelerini kapatmadan bir fotoğraf paylaştı ve aldığı pozitif geri dönüşlerin ardından kendisini gizlememeye karar verdi.
Monte yaşadığı o yılları şöyle anlatıyor:
"Cildimin pigmentasyonunu kaybettiğini görmek benim için korkunçtu. Henüz başlamış olan hayatımın o anda bittiğini sanıyordum. Vitiligonun duygusal stres nedeniyle gelişebileceğini öğrendiğimde, her gün kendimi bunun için suçluyordum."
"Gerçekten karanlık yıllar geçirdim ve aynada kendime bile bakamadım. Durumumu hiç kabul etmedim ve lekelerimi kapatmak için makyaj yapmaya başladım. Plaja ya da spor salonuna gitmeyi hiç sevmiyordum. Yoldan geçen birinin bile lekelerimi fark edeceğinden çok korktum"
Roger aldığı olumlu yorumlardan sonra sosyal medya hesaplarından daha fazla paylaşım yapmaya başladı. Sonunda özgüvenini geri kazandı ve kamera önünde çalıştı. Fotoğrafçılar tarafından fark edildikten sonra modellik kariyerine adım attı.
