Yaşayan Çınarlar Belgesel Ve Kitap Oldu

İSTANBUL, 2011 yılında başlanan projenin macınını Çekmeköy halkının ilçe tarihinin yazımına aktif olarak katılması, gençler ve yaşlılar arasında yeniden bir köprü kurulmasına destek olmak olduğu belirtildi. 65 yaşınını üzerindeki 25 vatandaşın anlattıkları bilgi ışığından yararlanılarak hazırlanan belgesel ve kitabın en fazla duygulandırılan bölümünün Adnan Menderes dönemi olduğu ifade edildi. Projeye katılan vatandaşların geçmişlerinden yola çıkarak paylaştıkları en dikkat çekici nokta Adnan Menderes ve İnönü dönemlerinin anlatıldığı anekdotlar hem Çekmeköy hem de ülkenin yakın tarihine de ışık tutacak.
Hazırlanan 5 ayrı belgesel film ve 'Tarih Dilde Can Buluyor' adlı kitabın tanıtımı Çekmeköy Belediyesi Turgut Özal Kültür Merkezi'nde yapıldı. 25 vatandaş yakınları ile katılarak yayınlanan belgeselde kendilerini izleme imkanı buldu.
Çekmeköy Belediye Başkan Yardımcısı Şahmettin Yüksel, "Biz bu 25 büyüğümüzle 2011 yılından beri görüşüyoruz. Ninelerimiz, teyzelerimiz dedelerimiz bizlere sadece evlerini değil gönüllerini açtılar. Onların dönemlerinde yaşanan düğünleri, onların döneminde yaşanan bütün güzellikleri bizlerle paylaştılar. Onların döneminde Adnan Menderes dönemini, İnönü dönemini bizlere anlatarak bugün önemli bir esere imza atıyoruz. Ben bu eserin çok önemli olduğunu çok anlamlı olduğunu çok güzel olduğunu düşünüyorum" dedi.
Hazırlanan belgesel ve kitap projesinde anılarına başvurulan vatandaşlardan olan 1940 doğumlu Ali Fuat Köseoğlu, Adnan Menderes döneminde yaşadıklarına değinerek, "Ben o zaman öğretmen okulundaydım. 1961 yılında okuldan mezun oldum. O dönem beni en derinden etkileyen olay Menderes uçak kazasında düşüp tekrar yurda döndüğünde tren ile Ankara'ya gidiyordu. Bizi de Arife'ye de karşılamak için çıkardılar. O zamanda kendisini görmüştüm. Hatta el salladı bende çok yakınındaydım, ben de el salladım ona" dedi.
İsmet İnönü dönemine de değinen Köseoğlu, "Halk yokluk olduğu için kendi ektiğini, biçtiğini yiyordu. Hatta ben o zaman ilkokula giderken ayağımızda ayakkabı bile yoktu, lastik vardı. Okulda silgi yoktu. Bende lastiğin kenarını kesip silgi yapmıştım. Evde babamda rahmetli çok kızmıştı lastiği kestim diye" diye konuştu.
1943 doğumlu Ayşe Gözel ise Çekmeköy'e ilk gelişini anlatarak zaman içerisinde nasıl değişim gösterdiğinden bahsetti.