Yazmak Şüphesi

Yazmak Şüphesi

Şüphe düşüncenin tuzudur. Daha önce aldandığınızı anladığınız an düşündükleriniz şüphe olmaktan çıkar. Bu sebeple eylem vakti demektir.

Düşünmek tartışmaktan daha iyidir. Bahçesini eken bilge iki eylemi gerçekleştirmiş olur. Birincisi düşünmek ikincisi ise başlamak.

Yazar düşünmeye başladığı an en büyük adımı atmış olur geriye ise başlamak eylemi kalır ki kalem akmaya başladımı gerisi gelecektir.

Yazmak yazarın en önemli eylemi olmakla birlikte düşünmek eyleminden yoksun olamaz. Düşünce ve bütünlükten uzak yazılar silinir giderler. Bu sebeple yazarın yapması gereken yazı metninin iskeletini iyi belirlemektir.

İskeleti belirlenen yazının nihayete erdirmesi ve bu nihayetten sonra ortaya çıkan metnin bir bütünlük halinde olması ve algılanması kolay olacaktır. Konunun fazlaca teferruatla anlatılması hem yazının kalitesini düşürecektir hem de okuyucuyu sıkacaktır.

Yazdıklarının kalitesinden, akıcılığından şüphe duyan yazar saha ile irtibatını koparmamalı ve okuyucunun bakış ve düşüncelerini de dikkate almalıdır. Beğenilmek ile beğeniliyorum hissine kapılmak farklı durumlardır. Okuyucuyla oynamadan verilmesi gerekeni vermek gerekir.

Yazma da okumak gibi insanın beynini geliştirir ve düşünce tembelliğinden uzaklaştırır. Yazma eylemine kendisini yakın hissedenler bir an önce bu eyleme başlamalıdırlar. Yoksa kendi kınları içinde iyice körelip gideceklerdir.

Bahçesine bir çiçek bile ekememiş insanlar bilirim ki gülistan sevdalarında dem vurur durular. Önemli olan eyleme geçmek ve kendi gülistanını meydana getirmektir. Yazmayan kalemlerin köreleceği muhakkaktır. Bu kalemler zamanla başka kalemlerin bakış ve yönlendirişlerine kapılacaklardır ki o zaman kendileri olmaktan çıkacaklardır.

Düşünmek düşünenin fikirlerini uygulamaktan daha önemlidir. Bunu yapabilen insanlar kendilerini önemli hisseder ve yaşadıkları topluma değer katarlar. Bunu bir de yazmak eylemine dökerlerse gelecek nesillerin fikri yapılarına katkıda bulunmuş olurlar.

Çocuklarımıza düşüncelerini bir kağıda bir metne dökmeleri konusunda telkinlerde bulunmamız gerektiğini düşünüyorum. İşte o zaman kendi yaşam tarihlerini kaleme alabilecekler ve kendi hayatlarında bir kere dahi olsa aldanmışlıklarını ve aldatılışlarını unutmayarak ders alacaklardır.

Bekir Kale Ahıskalı